پرونده شنبه های چالشی صبا
فرشید باغشمال آذر:اقناع تمام انتظارات، غیرممکن بود
در پرونده چالش این هفته صبا «در جشنواره ملی رسانههای ایران چه گذشت؟» پرداختهایم.
در پرونده چالشی این هفته، روزنامه صبا به سراغ رویدادی مهم در حوزه مطبوعات کشور رفته است؛ . جشنواره ملی رسانههای ایران که مراسم اختتامیه آن هفته گذشته در سالن اجلاس برگزار شد. با توجه به اینکه چرخ این رویداد ملی پس از مدتی طولانی دوباره به راه افتاده است، قطعا مساعدت و همکاری بیشتر اصحاب رسانه را می طلبد تا چراغ آن پرفروغ، روشن به مسیر خود ادامه دهد. خبرنگار صبا در گفت و گویی که پیش از این با دبیر جشنواره مهدی عرفاتی داشت، وی این نکته را ضروری قلمداد کرد که نقد مصلحانه با ارائه راهکارها در اهتمام امور جشنواره در سالهای آتی میتواند کمک کننده باشد. با همین رویکرد صبا چالش این هفته خود را که تریبونی آزاد برای اهالی فرهنگ و هنر است به این موضوع اختصاص و با اصحاب رسانه و برگزیدگان به گفت و گو نشسته است، در ادامه با ما همراه باشید.
فرشید باغشمال آذر(برگزیده / ماهنامه صبح تبریز):اقناع تمام انتظارات، غیرممکن بود
بسیار سپاسگزارم از دبیرخانه و عوامل اجرایی جشنواره بیستویکم و به عنوان فردی که کم و بیش سابقه کار فرهنگی دارم، به خوبی میدانم که برنامهای در این سطح، چه جزئیات پیچیده و طاقتفرسایی دارد. یقین دارم عوامل اجرایی دبیرخانه در چند روز گذشته، با مرارتهای بیشمار توانستهاند چراغ این جشنواره قدیمی را روشن نگه دارند. این در حالی است که سطح انتظارات از جشنواره، چه از جانب مدیران بالادست و چه از جانب شرکتکنندگان و مخاطبان، گاه به قدری بالا است که در یک کار ساده، به سختی میتوان به یک نتیجه واحد رسید. اقناع تمام انتظارات، بسیار مشکل و گاه حتی غیرممکن است، بنابراین تلاش و صبر و حوصله دستاندرکاران جشنواره را باید ستود و خداقوت به تکتکشان گفت. از نکات تحسینآمیز جشنواره که در بدو ورود به سالن چشمگیر بود، جذب سلایق مختلف سیاسی و فرهنگی بود. متاسفانه سیمای امروز رسانهها غالباً با تنشها و تقابلهایی توام شده است، در چنین وضعیتی، همین یک غنیمت از جشنواره بیستویکم که توانست شماری از چهرههای متنوع را -که در فضای رسانهای نقیض هم به نظر میرسند- کنار هم بنشاند، بسیار ارزشمند و ماندگار است. این همگرایی، در هر سه بخش، چینش هیئت داوران، دعوت از میهمانان و استقبال شرکتکنندگان، چشمگیر بود.پیشنهاد میکنم دبیرخانه جشنواره، طی جلساتی، تکتک بخشهای اجرایی را در سریعترین زمان پس از اختتامیه، با حضور تمام عوامل درگیر، آسیبشناسی و مستندسازی کند. این مستندسازی، سند ارزشمندی است که در سالهای آتی، به مطلوبیت بیشتر جشنواره منجر خواهد شد، از نگاه من به این رویداد هم مانند سایر رویدادها انتقاداتی وارد است که مطرح کردن آن میتواند در ادامه مسیر راهگشا باشد؛ عزیزانی بودند که برای پیدا کردن درب ورودی با چالش مواجه شدند. نصب یک بنر کوچک در درب پشتی میتوانست این مشکل را حل کند. پیشبینی فضاهای بیشتر برای گرفتن وسایل امانتی میهمانان، میتوانست از ازدحام مدعوین در آن گرما بکاهد. ناهماهنگی در توزیع نهار، بسیار ناراحتکننده بود. نه در شان جشنواره بود و نه در شان میهمانان. ازدحام خبرنگاران برای دریافت نهار، جلوه بسیار بدی داشت. شماری از خبرنگاران ، از جمله خود من قید نهار را زدیم! تعریف ساز و کار مشخص، برای اینکه کدام خبرنگاران، قرار است با حضور رئیسجمهور صحبت کنند، حائز اهمیت است. بنده نشنیدم که مجری برنامه این معیارها و شاخصها را برایمان معرفی کنند. حال که صحبت از مجری شد، به نظرم میآید آقای شهیدیفرد فاصله زیادی با روزهای پرفروغ خود داشت. مجری عزیز، آشکارا خسته بود، خلاقیتی از خود نشان نداد و نتوانست شور و شعف لازم را در برنامه ایجاد کند. خلاصه که حیف است این حجم از تلاش عزیزان دبیرخانه، در اثر ناهماهنگیهای جزئی رنگ ببازد.