نمایشنامه گوریل پشمالو نوشته یوجین اونیل این روزها در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان با علاقه‌مندان به تئاتر دیدار می‌کند. علی سیروسیان به همراه گروه جوانش اجرایی متفاوت و پر انرژی را تقدیم مخاطبان می‌کنند. به بهانه امتیاز بالای کاربران تیوال به این نمایش خبرنگار صبا گفت‌وگویی با عوامل این نمایش داشته که در ادامه می‌خوانید.

از تجربیات قبلی و چگونگی ورودتان به تئاتر بگویید.

کارشناس ارشد ادبیات نمایشی دارم و از فضا دانشگاهی وارد تئاتر شده‌ام. از سال۸۰ مشغول به فعالیت تئاتری هستم و به صورت حرفه‌ای از دانشگاه شروع کرده‌ و این مسیر را ادامه دادم. تقریباً چهار بار به عنوان  نویسنده و کارگردان در جشنواره فجر شرکت داشتم همینطور در جشنواره‌های مانند هایفست ارمنستان، بهارات رانگ هند و … شرکت داشتم  و سال‌های زیادی است که به کار نویسندگی، بازیگری و کارگردانی مشغول هستم.

شما نقش ینک که کاراکتر اصلی نمایشنامه است را بازی می‌کنید در مورد پیچیدگی‌های این شخصیت و چالش‌های آن بگویید.

نمایش گوریل پشمالو یکی از سخت‌ترین نمایش‌های جهان و به این مسئله معروف است. به اجرا درآوردن این نمایشنامه اکسپرسیونیستی واقعا سخت است. اگر بخواهیم نمایش را دقیقاً مانند متن کار کنیم  یک اثر دو ساعت و نیمه خواهد بود. طبیعتا تغییر و تحولاتی باید روی آن اجرا می‌شد که متناسب با مخاطب امروز شود. بنابراین بسته به مخاطب امروز و سالن اجرا درماتورژی و تغییراتی در متن صورت گرفت. البته که بیس اصلی، حرف‌ها و کلیت متن تا نود درصد همان است و بخش‌های موزیکالی به آن اضافه شده تا اثر را ملموس‌ و جذاب‌تر کند. شخصیت ینک اسیر زندگی مدرن و صنعتی شده است. ینک کارگریست که در کشتی کار می‌کند و در دنیایی که برای خود ساخته و فکر می‌کند که خدای این کشتی است و اوست که این صنعت را می‌چرخاند و اگر او نباشد همه چیز لنگ می‌ماند از زندگی لذت می‌برد تا زمانی که اولین برخوردش با دختر صاحب کشتی صورت می‌گیرد و نتیجه این برخورد ینک را وارد چالشی بزرگ می‌کند. خط سیر شخصیت ینک که از نقطه‌ای شروع می‌شود و به نقطه دیگری می‌رسد نشان می‌دهد که ینک شخصیت تختی نیست بلکه به شدت پیچیده‌ است و بازیگر با این روند را از همان اول بسازد و وارد  فضای این انسان  شود. ینک بدون اینکه خودش بخواهد و بداند از بیرون مانند یک گوریل پشمالو دیده می‌شده و حال بازیگر باید این پیچیدگی‌ها و کنکاشی را که این کاراکتر برای اینکه یک گوریل پشمالو نباشد با خودش دارد را بسازد.  او می‌خواهد از تصویری که در ذهن بقیه دارد فاصله بگیرد تا به حقیقت و اصل خودش برسد واین پیچیدگی‌ها برایم بسیار جذاب بود.

همکاری کردن یک بازیگر با تجربه‌تر با بازیگرانی که از او کم تجربه‌تر هستند چه مزایا و چالش‌هایی برای او خواهد داشت؟

با اینکه بچه‌ها تازه کار هستند و تجربه‌ چندانی ندارند ولی خوشبختانه هم به لحاظ اخلاقی و هم به لحاظ کاری خیلی خوب هستند و این اتفاق باعث می‌شود که من در بسیاری از جاها از آنها ایده بگیرم و حتی به بازی من کمک می‌کنند و به نظرم این کمک خوبی است که ما در تعامل با هم داریم. در واقع من اصلاً احساس نمی‌کنم که همکاران بازیگرم در این پروژه از من کم تجربه‌تر هستند چرا که بسیار زیبا فضا را پا به پای نمایش و خواسته آن جلو می‌برند.