معیشت هنرمندان و اهالی فرهنگ و هنر و ادب از دیرباز مشکلات اساسی داشته و منحصر به امروز و دیروز نیست. بزرگترین بحران در حوزه هنرمندان و اهالی فرهنگ و هنر و ادب مختص زیرساخت‌هایی‌ست که از گذشته وجود نداشته، از جمله بیمه تامین اجتماعی و فعالیت هنرمندان که هیچگاه به عنوان شغل شناخته نشده‌اند تا بیمه بیکاری به آنان تعلق بگیرد. اما از سال ۱۳۹۹ قدم‌هایی در این زمینه برداشته شده است و یکی ازاقداماتی که انجام شده در زمینه حل مشکل بیمه بیکاری هنرمندان بوده که در کمیسیون‌های دولت به تصویب رسید. موضوع دیگری که گریبان بیشتر هنرمندان را گرفته و با آن دست و پنجه نرم می‌کنند موضوع مسکن است که با تلاش وزارت فرهنگ و بخصوص سازمان سینمایی و با ثبت نام اعضای صندوق هنرحدود ۵۰۰۰ نفر از اهالی فرهنگ و هنر در اولویت طرح نهضت ملی مسکن قرار گرفتند که این خود تلاش قابل تاملی از سوی دولت سیزدهم و وزارت فرهنگ محسوب می‌شود. اما با تمام این اوصاف خبرنگار صبا در چالش این هفته به سراغ چند تن از هنرمندان رفته و انتظاری که آنان از وزارت فرهنگ در قبال نیازهای معیشتی و رفاهی دارند را جویا شده است و نکته مشترک در صحبت‌های این هنرمندان به جای انتظار تامین معیشتی و رفاهی از طرف وزارتخانه مربوطه دغدغه کارکردن و بودجه حمایتی برای آثارشان است.

با توجه به محدودیت صفحات، روزنامه صبا نتوانسته است با طیف وسیع اهالی فرهنگ و هنر در این باره صحبت کند و البته که خیلی از هنرمندان عرصه سینما ترجیح دادند وارد این چالش نشوند. با این وجود روزنامه صبا آمادگی خود را اعلام می‌دارد تا درد و دل‌ها و انتظارهای اهالی محترم فرهنگ و هنر و ادب از وزارت فرهنگ در قبال نیازهای کاری، معیشتی و رفاهی را در صفحات اجتماعی خود منعکس نماید.

اولین کاری که وزارت فرهنگ می‌تواند برای حمایت از حقوق هنرمندان انجام دهد این است که سعی کند بودجه هنری را در مجلس شورای اسلامی افزایش دهد. مثلا بودجه تئاتر کل کشور که شامل برگزاری جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تا جشنواره‌های کوچکتر استانی و منطقه‌ای، سهمیه انجمن نمایش‌ها یا اجراهای عمومی در شهرستان‌ها و تهران است را در نظر بگیرید که چهل میلیارد تومان برای سال ۱۴۰۲ بوده که برابر با دستمزد یک بازیکن فوتبال در لیگ برتر است. میزان این بودجه یک شوخی بیشتر نیست. حال در این میان با این قراردادها و دستمزدهای پایین و وضع معیشتی بچه‌های تئاتر که اکثراً یا در کافه‌ها کار می‌کنند یا در اسنپ، اینکه اکثرا مستاجرند و… را هم در نظر باید گرفت که تنها بخشی از مشکلات است. ولی ما نه سندیکا و صنف درست و حسابی داریم و نه خانه تئاتر تعاملی در مورد این مسائل دارد تا بتواند وضعیت معیشتی هنرمندان را تکانی بدهد.