حسین ریگی، متولد ۱۳۵۷ از استان سیستان و بلوچستان است. وی اولین فیلمساز بلوچ در عرصه سینمایی حرفه­ای ایران است. ریگی فعالیت فیلمسازی خود را از سال ۱۳۷۴ با گذراندن دوره فیلمسازی در انجمن سینمای جوانان ایران آغاز کرد و تا کنون موفق به ساخت فیلم­های زیادی در بخش­های مستند، داستانی کوتاه، بلند و سینمایی شده است. به بهانه حضور فیلم میرو به تهیه کنندگی سعید الهی که در سودای چهل و دومین جشنواره فیلم فجر قرار دارد، با او به گفت و گو پرداختیم که در ادامه می­خوانید.

چرا تصمیم به ساخت این فیلم گرفتید؟

همواره دغدغه­ام از ساخت فیلم، شناسایی سیستان و بلوچستان و تولید در این شهر است. لذا بر اساس تجارب فیلمسازی که از سینمای مستند داشتم و سوژه هایی که به ذهنم می­رسید، سعی کردم ایده این فیلم را ترکیبی از سوژه­های به تصویرکشیده ذهنم، ترسیم کنم. از طرفی با ورود آقای مهدی معقولی و نویسندگی پیمان شیرخوانی این فیلمنامه نوشته شد و پروانه ساخت گرفت.

چه مدت صرف نگارش و بازنویسی اثر شد؟

این فیلمنامه را دو سال پیش براساس طرحی از مهدی معبودی نوشتم و چندین بار بازنویسی کردم. اما در نهایت، نگارش و بازنویسی این اثر توسط  پیمان شیرخانی نوشته شد که حدودا ۳ الی۴ ماه، طول کشید.

داستان فیلم حول چه محوری است؟

درباره نوجوان بلوچی است که برای اثبات مردانگی خود به مادرش، دست به کار بزرگی زده  تا خود را محک بزند.

دکوپاژ را قبل از فیلمبرداری طراحی کردید یا به شکل دکوپاژ سر صحنه­ عمل کردید؟

قبل از تولید، ساعت­ها و روزها با فیلمبردار درباره دکوپاژ صحبت کردیم و طراحی کردیم. اما برخی مواقع در تولید، باتوجه به به فضا و موقعیت مجبور به تغییر آن می­شدیم. لذا دکوپاژ دریا را به دلیل سختی و چالش­هایی که داشت به صورت استوری برد طراحی کردیم و الباقی دکوپاژ که در کویر بود در پیش­تولید انجام دادیم.

پراکندگی لوکیشن اثر به چه شکل بود؟

بیشتر آثار من، برگرفته از لوکیشن­های خارجی است. از طرفی، همواره راغبم از لوکیشن­های زیادی بهره ببرم؛ به همین­خاطر این فیلم نیز از لوکیشن­های متعددی استفاده شد. البته ناگفته نماند که تعدد لوکیشن­ها باعث سختی و چالش کار شده بود. اما معتقدم این چالش­ها به جذابیت پروسه تولید کمک شایانی کرده بود.

تعامل­تان با عوامل کار چطور بود؟

معمولا با تیمی که مشغول به کار می­شوم در وهله اول سعی­ می­کنم که رفاقت کنم. لذا همین رفاقت باعث می­شود که از نظر روحی به گروه نزدیک شوم و نقطه نظراتشان را جویا شوم. البته عوامل نیز بخاطر رفاقت ایجادشده، نظراتشان را با صراحت و بی­پروا بیان خواهند کرد که همین عامل باعث کیفیت مطلوب اثر خواهد شد.

نحوه انتخاب بازیگران چطور بود؟

نحوه انتخاب بازیگران چهره که بسیار توانمند و حرفه­ای بودند، از تهران پذیرفته شد اما به غیر از میرو، حدودا ۱۷ الی  ۱۸ معرفی بازیگر در این کار بود که اولین تجربه­شان رقم خورد.

پیش­تولید فیلم چند روز طول کشید؟

برای یادگیری لهجه با بازیگرانی که از تهران انتخاب کرده بودیم، حتما باید تمریناتی صورت می­گرفت که این پروسه ۴۰ روز طول کشید. اما تمرینات بازیگران بومی، حدودا ۵ روز بود. البته در پروسه تولید (قبل از شروع ضبط) نیز تمریناتی صورت گرفت.

تولید چند روز بود؟

حدودا ۵۰ روز.

ساخت این فیلم با چه چالش­هایی روبرو شد؟

خب لوکیشن این فیلم در سیستان و بلوچستان بود. لذا تولید هر فیلم، زمانی که در شهرستان انجام می­شود، قطعا با کمبود امکانات روبرو می­شود. بطور مثال اگر این فیلم در تهران بود، هر زمان که احتیاج به لنز خاصی داشت، می­توانستیم از دفتر تهیه کنیم اما رساندن لنز به این منطقه حداقل دو روز کاری زمان می­برد. البته ناگفته نماند که به دلیل عدم امکانات در این شهر، روند تولید زمان­بر و سخت بود اما خدا را شکر پروسه تولید به خوبی به اتمام رسید.

از جلوه­های بصری و میدانی در این فیلم استفاده شده؟

بله به دلیل اینکه در فیلم میرو، برداشت از نمای زیر آب، تیراندازی و فضاسازی دهه ۵۰ داشتیم از جلوه­های میدانی و بصری، استفاده کردیم.

بهترین سکانس فیلم از نظر شما؟

خب تمام سکانس­ها برایم جذاب است اما بطور مشخص می­توانم به سکانس خروس بازی اشاره کنم.

بهترین دیالوگ اثر از نظر شما؟

وقتی با دریا رفیق بشی، دریا هم مرواریدش رو نشونت می­ده.

بنظر شما این فیلم در جشنواره چه شانس­هایی خواهد داشت؟

اصولا برای جشنواره کار نمی­کنم، بیشتر راغبم که اثرم دیده شود. البته قطعا دریافت جایزه شیرین است و معتقدم از نظر تیم سازنده، مستحقق دریافت تمام جوایز هستیم.

سخن پایانی؟

امیدوارم که فیلم میرو، اثری تاثیرگذار باشد و با دیدنش احساس خوبی نثار تماشاگر شود.