هنرو تجربه این روزها میزبان فیلم «به عبارتی» به نویسندگی و بازیگری طاها محمدی و کارگردانی مهدی کتیراچی است که تهیه کنندگی آن را امیر فکری بر عهده داشته و به دغدغه‌های یک مرد جوان و اتفاقات پیرامونش می‌پردازد. در ادامه گفت‌وگوی صبا با بازیگر این فیلم را می‌خوانید.
طاها محمدی در زمینه بازیگری، کارگردانی و نویسندگی فعالیت می‌کند. او که در ابتدا در رشته زبان انگلیسی تحصیل کرده با شرکت در کلاس‌های آزاد بازیگری امین تارخ فعالیت‌ هنری خود را آغاز و با تئاتر خیابانی کار خود را ادامه داده است. محمدی با کارگردان‌هایی مثل اکبر زنجان پور، بهروز غریب‌پور و… همکاری کرده و بعد از آن خود به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری  پرداخته و بیش از ۲۰ سال است که در زمینه هنرهای نمایشی و سینما  فعالیت می‌کند.

کاوه، کاراکتر اصلی فیلم که شما آن را بازی می‌کنید مدام تلاش می‌کند تا با کاراکتری به نام طاها تماس بگیرد در مورد این کاراکتری که دیده نمی‌شود و هم نام خود شما انتخاب شده بگویید.

کاراکتر طاها در این فیلم برای من یک کاراکتر پیش برنده  است و به نوعی همه اتفاقاتی که در طول فیلم برای کاوه می‌افتد بخاطر کاری است که طاها انجام داده است. به نوعی کاراکتر طاها برای من همان نویسنده مخفی اثر یا نویسنده‌ای است که کار را به جلو می‌راند اما دیده نمی‌شود و از آنجایی که خودم نویسنده کار بودم این کاراکتر را هم نام با خودم در نظر گرفتم.

 در شخصیت‌پردازی کاراکتر کاوه به چه مواردی بیشتر دقت کرده‌اید؟

این کاراکتر را خیلی ساده دل و مظلوم می‌دیدم و آن را از شخصیت یکی از دوستان بسیار نزدیکم برداشت کردم. این دوست با اتفاقات و مسائل زندگی برخورد ساده‌دلانه‌ای داشت و خیلی مظلوم بود و به نوعی می‌توانم بگویم که به همه مسائل صرفاً از دریچه دید خودش نگاه می‌کرد و شاید همه چیز را خوب می‌دید. اینکه می‌خواست با همه چیز راحت برخورد کند همواره برای او مشکل ساز می‌شد و این چند وجهی که امروزه در همه آدم‌ها هست در این فرد وجود نداشت و من برای کاراکتر کاوه بیشتر از ایشان الهام گرفته و روی شخصیت پرداخت کردم.  کاوه، انسانی عاشق پیشه است که دغدغه اصلیش چندان هم دغدغه بزرگی نیست و می‌خواهد صرفاً سربازی‌اش را بخرد و به پدر و مادرش در کردستان عراق ملحق شود اما برای حل همین مشکل و مسئله ساده اتفاقات بدتری برای او رخ می‌دهد.

 چه بازخوردهایی از هموطنان کرد، در شهر سقز گرفتید؟

به طور کلی کردها خیلی از طایفه خودشان حمایت می‌کنند. زمانی که دیدند فیلمی در شهر خودشان ساخته شده و به مشکلات یک کاراکتر از شهرشان می‌پردازد از این فیلم استقبال خوبی کردند. نمی‌خواهم با دید نژادی به این مسئله نزدیک شوم ولی خود من نیز وقتی می‌بینم کسی کرد است تمام تلاشم را برای کمک به او انجام می‌دهم چون حس می‌کنم کردها بیشتر مورد بی مهری قرار گرفته و کمتر حمایت شده‌اند و اصلاً به همین علت آنقدر پشت یکدیگر هستند.

 برنامه‌های آتی برای این فیلم چیست؟

طبق صحبتی که با کارگردان داشته‌ایم فکر می‌کنم که بعد از هنر و تجربه برای اکران در پلتفرم‌ها اقدام خواهیم کرد. از طرفی فیلم تا این لحظه برای جشنواره‌ها فرستاده نشده و امیدوارم که برای جشنواره‌های کردی خارج از کشور یا جشنواره‌های مختلفی که از این موضوعات استقبال می‌کنند فرستاده شود تا بیشتر دیده شود. خب هنر و تجربه همانگونه که از اسمش پیداست بیشتر به فیلم‌هایی که بعد هنری پررنگی دارند و در آن تجربه‌گرایی شده می‌پردازد و بیشتر فیلم‌هایی که فکری پشت آن است به این بخش اکران می‌رسند نه صرفاً فیلم‌هایی که فیلم اول کارگردان‌ها باشند و به همین علت فکر می‌کنم که سطح هنر و تجربه خیلی بالاتر از بخش‌های دیگر سینماست.

 با توجه به اینکه خودتان نویسنده و بازیگر کار بودید در سیر ساخت فیلم و نقش پردازی‌ها چه چالش‌هایی را با کارگردان تجربه کردید؟

ما چالش‌های بسیار زیادی با هم داشتیم. از آنجایی که من فیلمنامه را نوشته بودم  قالب طنزش را خیلی زیاد می‌کردم اما ایشان ترجیح می‌داد که طنز داستان یک قدم عقب‌تر از بعد هنری اثر قرار بگیرد و نمی‌خواستند که صرفاً تماشاگر را بخندانند. حتی در زمان تدوین یک سری از دیالوگ‌ها بود که من دوست داشتم در فیلم بماند اما ایشان تمایل نداشتند هرچند که این دیالوگ‌ها سخیف نبودند اما ایشان می‌خواستند که طنز کار تلطیف شده‌تر باشد و می‌گفتند «نمی‌خواهم که همه لحظات فیلم خنده‌دار باشد بلکه می‌خواهم تماشاگر به اتفاقات فیلم فکر کند».

سخن پایانی

امیدوارم که مردم از هنر و هنرمند حمایت کنند و صرفاً به این علت که کسی چهره شده است برای دیدن تئاتر و یا فیلمش نروند، بلکه از هنرمندانی که هنوز چهره نشده‌اند و تلاش می‌کنند برای اینکه یک اثر هنری از خود به جا بگذارند حمایت کنند و به دیدن آثارشان بروند چرا که واقعاً برای فعالیت در تئاتر و سینما و برای اینکه یک اتفاق جالب در این عرصه رقم بزنیم باید بسیار تلاش کرده و با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کنیم. با توجه به شرایط سخت مالی در عرصه هنر حمایت مخاطب بسیار مهم است. مثلا ما اگر بودجه کافی داشتیم در زمینه تبلیغات کار می‌توانستیم بهتر عمل کنیم و مسلما مخاطب بیشتری فیلم را می‌دید و فکر می‌کنم صرفا برای انتخاب اثر هنری به دنبال چهره‌ها رفتن درست نیست و شاید کسانی که اکران اولین فیلم‌شان است یا در تئاتر اثری روی صحنه می‌برند اما چهره نیستند شاهکاری خلق کرده باشند. من همواره این را می‌گویم و امیدوارم روزی برسد که مردم ما برای هنر و هنرمند احترام قائل شوند.

مریم عظیمی