نمایش «کتابخورها» به کارگردانی اسماعیل رحیمی‌سروش پس از دوره‌های اجرایی موفقی که تاکنون داشته این‌بار در کانون پرورش فکری روی صحنه می‌رود. به همین بهانه خبرنگار صبا گفت‌وگویی با ثمین بزرگمند بازیگر این نمایش داشته که در ادامه می‌خوانید.

ورود شما به عرصه نمایش کودک چگونه بود؟

بخاطر علاقه‌ای که به داستان شازده کوچولو داشتم این اثر را به عنوان پایان نامه‌ام برای کارگردانی تئاتر انتخاب کردم. از همان موقع دوست داشتم کاری که مربوط به کودکان است را انجام دهم بعد از آن مدتی در آثار بزرگسال فعالیت کردم تا اینکه پیشنهادی برای تدریس بازیگری کودک گرفتم و وقتی وارد این حوزه شدم دیدم که چقدر مخاطب کودک صادق است و این صداقت کودکان برای من خیلی جذاب شد بنابراین تلاش کردم بیشتر  با خود کودکان کار و در حوزه کودک فعالیت کنم.

 تفاوت نقش پردازی کاراکترهای حیوانی با کاراکترهایی که انسانی هستند در زمینه کار کودک چیست؟

به نظرم به دو حوزه متفاوت مربوط هستند. وقتی که می‌خواهیم نقش یک حیوان یا موجود دیگری را بازی کنیم دسترسی ما به فانتزی بیشتر است و می‌توانیم دنیایش را فانتزی‌تر کنیم و یک سری چیزها به آن بیفزاییم. مثلاً من به نقشم که سوسک چوب خوره است ویژگی پرحرفی را افزودم ولی در نقش پردازی‌های کاراکترهای انسانی تلاش می‌کنیم بیشتر آنها را به سمت واقعیت ببریم تا کودک آنها را باور کند. از نظر من اینکه می‌توانیم در کاراکترهای حیوانی پروبال بیشتری به نقش بدهیم، دنیای تخیلش را عمیق‌تر کنیم و کودک را وارد یک دنیای خیالی کنیم بسیار جذاب است.

 و البته بخش طنز و کمدی نقش‌ها در نمایش کودک هم بسیار مهم است.

نقش کمدی در کار کودک راه رفتن روی لبه تیغ است چون باید خیلی مراقب باشیم که این کمدی به سمت هزل و هجو نرود و حرکات و دیالوگ‌ها صرفاً برای خنده گرفتن از کودک نباشد و سعی کنیم بیشتر به سمت کمدی موقعیت پیش برویم. تلاشم برای نقش سوسک چوب خوره بیشتر بر این بود تا حرکات ظریفی داشته باشد و از آنجایی که این کاراکتر خیلی پر جنب و جوش بود و دلش می‌خواست همه جا را تمیز و مرتب نگه دارد سعی کردم این ویژگی‌ها را در حرکت انگشتان دست، حرکات‌ بدنی و راه رفتنش نشان دهم تا کودک متوجه باشد که این یک کاراکتر انسانی نیست و موجود دیگری است و از بازخوردهایی که دریافت کردم حس می‌کنم که توانستم این ارتباط را با کودکان برقرار کنم.

 سخن پایانی

امیدوارم کار کودک بیشتر دیده و جدی گرفته شود و در این حوزه بیشتر کار شود. متاسفانه تا این لحظه آن گونه که باید در این حوزه کار نشده است. برخی از آثار خیلی فوق العاده هستند ولی بعضی از آثار متاسفانه به سمت کمدی‌های آزاد کشیده شده‌اند و امیدوارم که این اتفاق ادامه پیدا نکند و تئاتر کودک را خیلی جدی بگیریم.

مریم عظیمی