نمایشگاه گروهی عکس «ناسان» از روز اول تیرماه در گالری «زرنا» افتتاح شده و به مدت یک هفته ادامه خواهد داشت. در استیتمنت این نمایشگاه آمده: نگاه عکاسانه مفهوم متفاوت‌ دیدن و تغییر زاویه‌ها و ریزبینی ا‌ست. مگر می‎شود کلاس‌های درس عکاسی طبق روال تمام کلاس‌ها به میز و تخته ختم شود؟ اگر قرار بر پرورش‌دادن عکاس هنرمند با همین مفهوم متفاوت‌ دیدن باشد، پس باید شیوه‌های آموزشی متفاوت را الگو و تست کرد. بر آن شدیم که کلاس درسی خود را فراتر از معمول ببریم که منجر به برگزاری نمایشگاه بشود؛ نمایشگاهی که تلاش تک‌تک خود دانشجویان بود. در برگزاری این نمایشگاه گروهی، که شامل ۴۹ عکس با موضوع آزاد و آثار عکاسی دانشجویان دانشکده هنر تهران مرکزی است،«شقایق عبدالوند» کیوریتوری آن را بر عهده داشته است. عبدالوند دارای مدرک کارشناسی رشته عکاسی است و تاکنون برگزارکننده ده‌ها نمایشگاه و جلسه نقد و بررسی فیلم و نشست‌های هنری بوده است. نخستین روز از برگزاری نمایشگاه عکس «ناسان» با حضور جمعیت گسترده‌ای از عکاسان و علاقه‌مندان به هنر عکاسی در فضای گالری همراه شد. به بهانه برگزاری این نمایشگاه عکس و استقبال غیرمنتظره مخاطبان از آن، خبرنگار صبا گفت‌وگویی با شقایق عبدالوند داشته که در ادامه می‌خوانید.

نمایشگاه عکس «ناسان» با چه رویکرد و هدفی برگزار شده است؟

این نمایشگاه برای ورود دانشجویان به فضای حرفه‌ای و اجرایی عکاسی برگزار شده تا بتوانند انعکاسی از آموزش‌ها و هنر خود را تجربه کنند. همیشه هنرآموزان با عوامل بازدارنده زیادی برای ورود به فضای حرفه‌ای مواجه هستند که از این دسته عوامل، کمال‌گرایی، ترس و اهمال‌کاری‌ست و هدف از این نمایشگاه، کمک به تسهیل این عوامل است.

چرا برای آثار شرکت‌کننده در نمایشگاه، موضوع واحد و مشخصی تعیین نکردید؟ به نظرتان آزاد بودن موضوع سوژه‌های عکاسی، موجب رشد و خلاقیت در نگاه و تکنیک عکاسان جوان می‌شود؟

قطعاً در یک نمایشگاه با موضوع آزاد ما می‌توانیم شاهد آثار آرتیست‌های مستقل با تفاوت‌های بیش‌تری باشیم اما در این نمایشگاه ما نتیجه آموزش یک ترم دانشگاهی هنرجوها را انتخاب کردیم که طبیعتاً شامل گستردگی در موضوع و تکنیک است.

ابتدا چند اثر متقاضی حضور در نمایشگاه بود و چه تعداد عکس از میان آنها انتخاب شد و روی دیوار رفت؟ مهم‌ترین معیار شما به عنوان برگزارکننده نمایشگاه در انتخاب عکس‌ها چه بود؟

عکس‌های هنرجوها در طول یک ترم جمع‌آوری شده و به دلیل تعداد بالای شرکت‌کننده‌ها انتخاب آثار بسیار دشوار بود که سعی بر آن شد از هر هنرمند نهایتاً دو عکس به انتخاب برسد که از مهم‌ترین عوامل در انتخاب آثار، این بود که خط فکری و دیدگاه هر هنرمند به خوبی انتقال داده بشود.

عکس‌های حاضر در نمایشگاه از کیفیتی در قاب‌بندی و انتخاب سوژه برخوردارند که به نظر نمی‌رسد آثار تعدادی دانشجو باشد. به نظرتان استعداد و خلاقیت دانشجویان عکاسی پیشرفت کرده یا این عکس‌های خوب نتیجه آموزش‌های درست و اصولی در دانشگاه است؟

طبیعتاً نگاه و آگاهی دانشجویان نسبت به گذشته با توجه به امکانات و منابعی که امروزه در اختیار دارند، بسیار پیشرفت کرده و نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت اما به طبع تلاش خود هنرجویان و مسیردهی استادان در آموزشی استاندارد، دلیل اصلی این موضوع است.

به عنوان هنرمندی که بارها در برگزاری نمایشگاه‌های متنوع و حرفه‌ای نقش داشته، معمولاً با چه موانع و مشکلاتی برای برپایی نمایشگاه‌های گروهی یا انفرادی روبه‌رو هستید؟

در برگزاری نمایشگاه، مهم‌ترین موضوع تفکیک سلیقه شخصی با کار درست است که از این‌رو بالاخص در نمایشگاه گروهی مشکلات زیادی برای افراد پیش می‌آید و بهترین راه حل این موضوع برای کم‌ترشدن اصطکاک و پیشبرد بهتر کارها اینست که هر کدام از طرفین از جمله گالری‌دار، کیوریتور و آرتیست‌های شرکت‌کننده در نمایشگاه، به خوبی به وظایف و قوانین عملکردی خود و دیگری آگاه باشند و نسبت به یکدیگر احساس مسئولیت داشته باشند.

به نظرتان هنر عکاسی در عصر حاضر چه جایگاهی نزد عموم مردم دارد؟ آیا کسی از تماشا و خرید آثار عکاسی استقبال می‌کند؟

هنر همیشه مخاطب خاص خود را داشته و دارد، چرا که عکس به کمک قاب‌بندی می‌تواند سوژه و ابژه‌هایی را که در زندگی روزمره‌ حل شده‌اند نگه دارد و مخاطب را وادار به نگاه و تامل درباره آن بکند و تاثیر فراگیری هم در سطح جامعه بسته به نوع ارائه و پروپاگاندای اثر خواهد گذاشت اما در نهایت می‌توان گفت گالری عکس‌ها برای گروه‌های خاصی از مردم جذابیت بیش‌تری دارند که البته از جمله این افراد، کلکسیونرها، طراحان دکوراسیون، عاشقان هنر و… هستند.

جایگاه عکاسان و هنر عکاسی امروز کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

هنر فرای مرزها در جریان است و در کشور ما هم از دیرباز، هنرمندان برجسته‌ای در زمینه‌های مختلف وجود داشته‌اند. البته که در سال‌های اخیر فراگیری بیش‌تر تکنولوژی و هوش مصنوعی تاثیر مهمی بر عکاسی در دنیا گذاشته است. من فکر می‌کنم این فرصتی برای هنرمندان ماست تا هرچه سریع‌تر بتوانند در عکاسی هم بیش از پیش حرفی برای گفتن در دنیا داشته باشند.

گویا خودتان هم به عنوان عکاس فعال هستید. معمولاً چه سوژه‌هایی را برای عکاسی مد نظر قرار می‌دهید و چرا؟

جدا از پروژه‌های رسمی عکاسی، مجموعه‌های شخصی کار می‌کنم که قطعاً برایم جایگاه مهم‌تری دارند. سوژه‌های من مسائل اجتماعی و انسانی است و همین‌طور عکاسی ورزشی همیشه در اولویت‌هایم بوده است. هنر یک زبان همه‌گیر است، بخصوص هنر عکاسی که عمدتاً درک بهتری می‌توان از آن داشت، پس از این زبان به عنوان انتقال مسائل و موضوعات مهم شخصی‌ام به دیگران استفاده می‌کنم.

به نظرتان هنر عکاسی می‌تواند بر زندگی و تغییر دیدگاه مردم نسبت به جهان پیرامون تاثیرگذار باشد؟

رسانه کار خودش را می‌کند. دنیای امروز دنیای تغییرات حاصل از رسانه است و قطعاً عکاسی هم نقش خودش را ایفا می‌کند.

احمدرضا حجارزاده