تاکنون توجه به صنعت مد و لباس در تلویزیون درحد برنامه‌‌های انگشت ‌شمار گفت‌وگو محور بوده ‌است. این درحالی است که رسانه می‌تواند تاثیر زیادی در رشد کسب‌ و کارهای مد لباس و بالا بردن سطح سلیقه مخاطب داشته ‌باشد. در حالی که در میان انبوه مسابقات تلویزیونی با موضوع‌های متنوع جای خالی طراحی لباس و خیاطی حس می‌شد اکنون مسابقه «نوآ» با محوریت طراحی لباس و سبک پوشش ایرانی به میدان آمده ‌است. این مسابقه با تکیه بر فرهنگ بومی و سنتی ایرانی رقابتی میان بهترین‌های طراحان و خیاطان ایرانی فراهم کرده ‌است. مسابقه تلویزیونی«نوآ» که اولین برنامه طراحی و دوخت لباس برای زنان است، با هدف زمینه آگاهی و آشنایی مخاطبان با مد و پوشاک ایرانی پنجشنبه و جمعه هرهفته ساعت ۲۰ روی آنتن شبکه نسیم می‌رود. «نوآ» اولین مسابقه‌ای است که در حوزه حجاب و عفاف در تلویزیون تولید شده و شرکت‌کنندگان در آن به طراحی و دوخت لباس‌های زنانه با موضوعات و تم‌های مختلف می‌پردازند. این مسابقه که در ۲۷ قسمت تولید شده، شرکت‌کنندگانی از سراسر کشور دارد که پس از گذراندن آزمون‌های مختلف به برنامه راه یافته‌اند. طبق بررسی‌های به‌عمل آمده، تنها ساعاتى پس از پخش قسمت‌هاى جدید برنامه «نوآ» از شبکه نسیم، آمار بازدید و تماشاى آنلاین برنامه در درگاه‌های اینترنتى همچون تلوبیون، آرشیو شبکه نسیم و شبکه اینترنتی سپهر قابل توجه بوده است. مجموع آمار مخاطبان «نوآ» در تلوبیون تاکنون که تنها ۶ قسمت  از پخش آن گذشته، به هزاران نفر رسیده است. این برنامه نوظهور همچنین در صفحات مجازی اینستاگرام نیز طرفداران زیادی را به ‌خود جلب کرده و شرکت‌کنندگان و همچنین دوستداران این برنامه جذاب، اقدام به بازنشر استوری و پست‌های آن کرده‌اند. به همین بهانه خبرنگار صبا با عوامل این برنامه جذاب گفت‌وگویی انجام داده است که در ادامه می‌خوانید.

میثم محمدحسنی؛ تهیه‌کننده: آراستگی در عین عفیفانه پوشیدن

میثم محمدحسنی تهیه‌کننده «نوآ» را با برنامه‌هایی مثل «دل صدا»، «اهالی شب» و تولید چند مستند می‌شناسیم. او که پیش از این در طراحی برنامه‌های تلویزیونی فعال بوده است این بار در قامت یک تهیه‌کننده مسابقه‌ای را به شبکه نسیم برده‌ که تجربه متفاوتی برای او و مخاطبان بوده ‌است.

راه‌اندازی چنین مسابقه‌ای که نمونه مشابهی نداشته از کجا شروع شد؟

اولین دلیل این انتخاب خلاء ساخت یک برنامه در حوزه لباس ایرانی در تلویزیون بود که باعث شد ما سراغ چنین فضایی برویم. در حالی که بارها در تلویزیون بر پوشش ملی و ایرانی تأکید می‌شد اما اگر برنامه‌‌ای هم بوده جنبه سلبی داشته و کاری در حوزه مد و لباس و پوشش خانواده‌ها به شکلی که با مخاطب همراه باشد نداشتیم. خلاء چنین برنامه‌‌ای ما را به ساخت یک مسابقه مبتنی بر طراحی لباس راهنمایی کرد.

ایده اولیه این مسابقه از کجا آمد؟

سال گذشته ایده مسابقه‌ای با موضوع طراحی لباس و خیاطی را شکل دادیم و به دلیل آشنایی‌ام با مرکز بسیج سازمان صداوسیما به آن‌ها این طرح را ارائه دادم که پذیرفته شد و از همان زمان پیش تولید کار را شروع کردیم تا کار را به اردیبهشت امسال برسانیم و مسابقه را کلید زدیم.

آیا برای این کار سراغ نمونه‌های خارجی این نوع مسابقات هم رفتید؟

ما که نمی‌خواستیم چرخ را از ابتدا اختراع کنیم برای همین سراغ مسابقات خارجی درزمینه مد و طراحی لباس رفتیم. نمونه‌های شناخته شده‌ای مانند مسابقه طراحی لباس Runway ، مسابقه برش و چند مسابقه دیگر را بررسی کردیم. در این مسابقات طراحان مختلف با استفاده از طرح‌ها و دوخت‌های مختلف لباس تلاش می‌کنند تا برنده این رقابت‌ها باشند ما نیز با نگاهی کاملا ایرانی ساختار برنامه را طراحی کردیم.

مهمترین هدفی که برای این مسابقه در نظر گرفتید چه بود؟

برای ما پوشش اقوام ایرانی در دوره‌های مختلف اهمیت داشت. طرح‌ها و نقوش اسلیمی و سنتی در پوشاک ایرانی بی‌نظیر است و پوشاک اقوام ایرانی مانند گنجینه‌‌ای است که در صنعت پوشاک می‌تواند به کار بیاید. این موضوع یکی از اهداف ما از تولید این برنامه بود. در قدم بعدی فرهنگ سازی در حوزه حجاب و عفاف برایمان اهمیت داشت. ما در این مسابقه می‌خواستیم در جهت فرهنگ‌ سازی قدم برداریم. به مخاطب نشان دهیم که با نگاه اقتصادی می‌توان شیک و زیبا پوشید و به دور از نمونه‌های غربی نقش‌های زیبایی را روی لباس طراحی کرد که با فرهنگ ما همخوانی داشته ‌باشد.

انتخاب شرکت‌کنندگان به چه صورت بود؟

در مرحله پیش تولید فراخوانی را منتشر کردیم که مخاطب‌مان دانشجویان و اساتید دانشگاه‌ها، مزون‌دارها و طراحان لباس در شهرهای مختلف بودند چرا که هدف‌مان کشف استعدادهای نهفته و معرفی آنان در ‌دورترین ‌نقاط کشورمان بود. کشف طراحان برجسته‌ای که دور از پایتخت در تولیدی‌ها مشغول به کارند و کسی آن‌ها را نمی‌شناسد. برایمان اهمیت داشت چون می‌خواستیم در این برنامه‌ به افراد امکان دیده‌ شدن بدهیم.

ساختار برنامه را چگونه چیدید؟

شرکت‌کنندگانی این مسابقه از سراسر کشور پس از گذراندن آزمون‌های مختلف انتخاب شدند. در هر قسمت از این مسابقه، سه گروه دو نفره با یکدیگر رقابت می‌کنند و در پایان هر برنامه، گروه برنده مشخص شده و به مرحله بعد راه پیدا می‌کند. جایزه گروه برتر هم یک میلیارد تومان در قالب ۸۰۰ میلیون تومان برای رونق کسب و کار و راه‌اندازی کارگاه و دویست میلیون تومان نقدی است.

چند نفر در این مسابقه رقابت کرده‌اند؟

مسابقه در سه مرحله مقدماتی، نیمه نهایی و نهایی تعریف شده ‌است. مرحله مقدماتی در ۱۸ قسمت با حضور ۱۰۸ نفر در ۵۴ گروه انجام شده ‌است. به شرکت کنندگان در مرحله اول بر اساس موضوعاتی که داده شده می‌خواهیم لباسی را با ویژگی‌هایی که می‌دهیم طراحی کنند. آن‌ها لباس‌ها را باید با موضوعاتی مانند عزا، عروسی و… با الهام از طبیعت، یا نمادهای سنتی ایرانی طراحی کنند. در مرحله نیمه نهایی که ۶ قسمت است، شرکت کنندگان باید با مواد بازیافتی که می‌تواند مواد دورریزی مانند پرده، پتو، گلیم و… لباس مناسبی را طراحی کرده، بدوزند و در مرحله نهایی نیز دو گروه راه یافته باید برای رقیب‌شان بهترین لباس را طراحی کنند.

سخت‌گیری‌هایی که در این مسابقه داشتید روی چه موضوعاتی بود؟

هدف ما در این مسابقه این است که لباس‌ها علاوه بر کاربردی بودن بتواند سلایق مختلف را نیز در بر بگیرند و به المان‌های هویتی ملی و اسلامی نیز توجه کند. ضمن اینکه خلاقیت گروه‌های شرکت ‌کننده در طراحی و دوخت لباس‌ها بر اساس تم و موضوع هر قسمت، هم برایشان امتیاز بالایی به همراه داشت. ما در این مسابقه سه قانون گذاشتیم. لباس‌ها باید اقتصادی طراحی شوند و دورریز پارچه هم کم باشد. لباس‌ها باید ایرانی طراحی شوند و در نهایت لباس‌ها باید پوشیده و عفیفانه باشند.

انتخاب مجری برای این برنامه چگونه بود؟

ما می‌خواستیم برنامه با یک مجری و یک کارشناس یا همان داور مسابقه پیش برود. با توجه به اینکه باید از حضور کارشناس در برنامه بهره می‌گرفتیم مجری‌ای انتخاب کردیم که پا به پای شرکت‌کنندگان و کارشناس برنامه جلو بیاید و فضای شاد و پرانرژی‌ای به برنامه تزریق کند. با ستاره‌سادات قطبی از قبل آشنا بودم و می‌دانستم که در فضای مجازی فعال است و شناخته شده بودنش در نزد مخاطب هم برایمان مهم بود. خانم قطبی ضمن همدلی و شوخی با شرکت کنندگان فضای لازم را برای صحبت‌های آزاده قوام کارشناس برنامه فراهم می‌کند تا مخاطب با ریتم تند برنامه همراه شود.

به نظرتان این مسابقه می‌تواند روی حوزه مد و لباس در کشور تاثیر بگذارد؟

قطعا موثر خواهد بود از همین چند قسمتی که روی آنتن رفته می‌توان به نبود چنین مسابقه و علاقه‌مندی مخاطب به این نیاز پی برد. نگاه فرهنگی ما در این مسابقه این بود که با پخش این برنامه صاحبان مزون‌ها با فکر و ایده‌های جدیدی که به کار می‌گیرند، لباس‌هایی طراحی کنند که در عین فاخر و زیبا بودن مناسب فرهنگ ایرانی اسلامی هم باشد. ما همه تلاش‌مان را کردیم که فضای جدیدی را در طراحی لباس ارائه دهیم و مخاطب را با آراستگی و عفیفانه پوشیدن آشنا کنیم.

آیا «نوآ» فصول بعدی هم خواهد داشت؟

به نظر می‌آید که این برنامه نباید در یک فصل تمام شود چرا که ما تازه با فراز و نشیب این مسابقه در حوزه خیاطی آشنا شده‌ایم. تلاش‌مان این است که فصول بعدی را هم بسازیم. تا اینجا که شش قسمت از برنامه روی آنتن رفته و بازخوردها را دیده‌ایم حس می‌کنیم می‌توانیم کار را ادامه دهیم. به نظرم این مسابقه شروع یک راه خوب در حوزه پوشاک و لباس است و با توجه به استقبال خیاطان و خیاط‌خانه‌ها (مزون‌ها) می‌توانیم در فصول بعدی از طراحان و خیاط‌های ماهرتری در مسابقه بهره ببریم.

ستاره‌سادات قطبی؛ مجری: به شرکت کننندگان روحیه می‌دادم

ستاره‌سادات قطبی کارش را با اجرا در برنامه‌های مناسبتی آغاز و بازی در سریال‌های «گاندو»، «نوار زرد»، «بازپرس» و «مشاور» را هم تجربه کرده ‌است. وی که این روزها اجرای مسابقه تلویزیونی «نوآ» را برعهده گرفته تلاش کرده فضای مناسبی را برای شرکت‌کنندگان فراهم کند.

اجرای یک مسابقه برایتان چطور فراهم شد؟

من پیش از این اجرای برنامه‌های صبحگاهی و یا مناسبتی را تجربه کرده ‌بودم. البته برخی از اجراهایم به ‌صورت زوج همراه شهرام شکیبا، همسرم بوده‌است اما اجرای این مسابقه به عنوان اولین تجربه در محیط رقابتی برایم یکی از متفاوت‌ترین اجراها بوده است. مسابقه «نوآ» هم که اولین مسابقه درزمینه پوشش و مد و لباس در تاریخ تلویزیون است برایم نقطه شروع خوبی بود.

 تصویری که از این مسابقه در ذهن دارید چیست؟

به هرحال در تولید این مسابقه از نمونه‌‌های خارجی هم الگو برداری شده ‌است اما آنچه ما در ذهن داشتیم مسابقه‌ای بود که کاملا هماهنگ با فرهنگ ملی و پوشش اقوام ایرانی باشد. مسابقه «نوآ» می‌خواهد به نوعی به پوشش بانوان پیشنهاداتی بدهد که به دلیل تاکیدش روی فرهنگ بومی و سنتی ایرانی می‌تواند پوشش فوق‌العاده باشند. رویکرد این برنامه براین بود که به مخاطب نشان دهیم که می‌تواند با نوع پوششی که دارد فرهنگ شهرش را با تکیه بر ویژگی‌های منطقه‌ای‌اش در پوشاکش نمایان کند. به همین دلیل است که یکی از مراحل مسابقه توانایی دوخت لباس‌های محلی است که نیاز به مهارت در انواع دوخت‌ها و دقت دارد. در مرحله مقدماتی شاهد این هستیم که شرکت‌کننده لباسی برگرفته از منطقه زندگی‌اش می‌دوزد یا شرکت‌کننده دیگری با الهام گرفتن از طبیعت و آداب‌ و رسوم استانش لباسی در نهایت زیبایی، طراحی می‌کند. گنجاندن فرهنگ ایران روی لباس‌ها نشان می‌دهد که این لباس مختص کدام شهر و الهام‌گرفته از چه مفهومی است.

اجرایتان در این برنامه را چطور ارزیابی می‌کنید؟

اجرایم متناسب با روحیه‌ام بود و می‌خواستم با اجرای صمیمانه، مناسب و قابل قبول حواسم هم به شرکت‌کنندگان باشد و به آن‌ها روحیه بدهم. به همین دلیل می‌بینید که حین اجرا بیشتر هوای شرکت‌کنندگان را دارم، با آن‌ها شوخی می‌کنم تا استرس کمتری داشته‌ باشند. با همه‌شان رفیق می‌شوم تا اگر هم لازم باشد وقتی یک جاهایی اشتباه می‌کنند به دور از چشم داور برنامه به آن‌ها کمک کنم. در کل همچنان که خود گروه از اجرایم راضی بودند، خودم نیز «نوآ» و فضای آن را دوست داشتم. با اینکه کار سنگین بود و تخصص ویژه‌ای می‌خواست، اما به دلیل علاقه‌ای که مانند اغلب خانم‌ها به این حوزه داشتم، با کمک گروه برنامه‌ساز توانستم اجرای قابل قبولی داشته ‌باشم.

ارتباطتان با شرکت‌کنندگان چطور بود؟

شرکت کنندگان مسابقه از استعدادهای خیاطی در شهرهای مختلف انتخاب و برای من قابل احترام بودند و چون برای اولین بار جلوی دوربین می‌رفتند کمی سخت بود و استرس داشتند. هرچند در فضای رقابتی مجری نباید دخالتی مبتنی بر کمک به یک شرکت‌کننده بکند اما چون فضای رقابتی به حد کافی برایشان سخت بود من سعی می‌کردم مثل یک خواهر کنارشان باشم و به آنها قوت قلب بدهم.

مهمترین ویژگی این مسابقه را در چه می‌بینید؟

این برنامه با دقت و ظرافت روی موضوعی نو در حوزه مد و لباس دست گذاشت. دنیای مد و لباس آن ‌قدر برای خانم‌ها و آقایان جذابیت دارد که هر کسی را کنجکاو می‌کند تا بهترین شکل و شمایل را به واسطه لباسی که برتن دارد انتخاب کند. این مسابقه همچنان که مخاطب را با دنیای جدید از مد و لباس مبتنی بر فرهنگ ایرانی آشنا می‌کند به فضای کسب و کار در این حوزه  هم رونق می‌بخشد و به نوعی چرخه اقتصادی را در این حوزه برای افرادی که کمتر دیده شده‌اند رونق می‌بخشد.

به این ترتیب این برنامه به رونق این کسب و کار در میان خیاطان با استعداد هم توجه کرده ‌است؟

قطعا همین طور است. ما مسیر را برای این صنعت هموار کرده‌ایم و می‌خواهیم خیاطان و صاحبان مزون در شهرهای مختلف به لحاظ اقتصادی و فرهنگی نهایت استفاده را از این برنامه ببرند. در این مسابقه‌ علاوه بر نمایش رقابت میان خیاطان ماهر و ایجاد انگیزه به مخاطب برای حضور در این صنعت، تلاش کرده‌ایم به کسب و کار خیاطان ماهری که در برنامه حضور دارند رونق ببخشیم.

از ارتباطتان با شرکت‌کنندگان بگویید؟

ما در این مسابقه میزبان استعدادهای خیاطی در شهرهای مختلف بودیم. خیاطان ماهری که با حضورشان در این برنامه می‌خواستند هم به کسب و کارشان رونق بدهند و هم خودشان را در این عرصه محک بزنند. مسلما ارتباط برقرار کردن با این شرکت‌کنندگان ظرافت‌هایی را می‌طلبید و من بیشتر باید به آن‌ها آرامش و اعتماد به نفس جلوی دوربین می‌دادم. در نظر بگیرید که اغلب این خیاطان و طراحان در دوخت لباس‌های سنتی و محلی حرفه‌‌ای هستند و من نیز از این رقابت لذت می‌بردم.

آزاده قوام؛ داور مسابقه: در داوری سخت‌گیر هستم

آزاده قوام داور مسابقه «نوآ» است که سال‌ها در طراحی لباس زمینه فعالیت حرفه‌ای داشته و آثاری چون، «پرویز خان»، «رگ خواب»، «پدر گواردیولا»، «عشق کوفی» و … را در کارنامه هنری خود دارد. او کاندیدای بهترین طراحی لباس برای فیلم «نوروز» در چهل و دومین جشنواره فجر شد. قوام در اولین تجربه داوری برای مسابقه‌ای با محور طراحی لباس و خیاطی به نکات و مسائل قابل اهمیتی در طراحی لباس اشاره می‌کند که می‌تواند برای شرکت‌کنندگان و مخاطبان مفید باشد. وی درخصوص حضورش در این مسابقه گفت: وقتی از طرف میثم محمدحسنی تهیه کننده مسابقه به برنامه دعوت شدم مهمترین نکته‌ای که در نظر داشتیم داوری در فضایی بود که علاوه بر پیشبرد برنامه و حفظ فضای رقابتی وارد نوعی فرهنگسازی هم بشویم. برنامه می‌توانست سراغ یک طراح لباس شناخته شده در بازار مد و لباس برود اما حضور من به دلیل آشنایی‌ام با فضای تصویر و شناختی که از طراحی لباس در سینما و تلویزیون داشتم شکل گرفت.

این طراح لباس با اشاره به ویژگی این مسابقه اظهار داشت: داوری و امتیازدهی مسابقه در سه سطح طراحی، الگو و برش و دوخت شکل گرفته ‌است و باید در این سه مرحله امتیاز داده شود. اما این داوری به همین سادگی نیست. گاهی شرکت کننده‌ای در طراحی و الگو ضعیف است اما واقعا در برش و دوخت قوی عمل می‌کند و کارش قابل تحسین است.

قوام تأکید کرد: مهمترین ملاک ما جدید و خلاق بودن انتخاب‌ها در دوخت، رنگ و برش بود. برای ما مهم بود که این لباسی که برای دانش آموز طراحی شده در عین حال که جدید و چشم ‌نواز است دارای رنگ‌های زنده و شاد هم باشد چون نیاز دانش‌آموزان به لباس فرمی است که حالشان را خوب کند.

وی افزود: به شرکت کنندگان می‌گفتم که طرح شما باید کاملا متفاوت از کارهای بازاری و یا مزون‌ها باشد و ما به لباسی امتیاز می‌دهیم که کاملا خلاقانه و تک باشد.

داور مسابقه «نوآ» تولید چنین مسابقه‌ای را تحسین کرد و گفت: ما در ابتدای راه هستیم و مسابقه‌ای را شروع کردیم که نمونه مشابهی نداشت از این رو کارمان سخت بود اما بی‌شک در فصول بعدی اگر نقصی هم داشته ‌باشیم برطرف خواهیم کرد و خوشحالیم که در تولید چنین مسابقه‌ای پیشرو بوده‌ایم.

قوام با اشاره به تعاملش با مجری مسابقه اظهار داشت: من در داوری سخت‌گیر هستم و در این رقابت هم به شرکت‌کننده‌ها سخت می‌گیرم که البته به نفع شرکت‌کنندگان بود. سعی کردم به بچه‌ها یاد بدهم که با رعایت قانون به آنچه می‌خواهند برسند. می‌خواستم این مسابقه به آن‌ها فرصتی برای آموزش و تحول بدهد در کنار من خانم قطبی مجری برنامه با شوخ‌طبعی و ملاطفت سعی می‌کند هوای شرکت‌کننده‌ها را داشته ‌باشد و فضا را تلطیف کند.

نیره رضایی مطلق