آزاده صالحی – موزه هنرهای معاصر تهران این روزها میزبان نمایشگاه «چشم در چشم» است که منتخبی از ۱۲۰ اثر ایرانی و خارجی گنجینه موزه را در برگرفته است. این نمایشگاه مشتمل بر آثار نقاشی، مجسمه و عکس از هنرمندان بزرگی چون فرانسیس بیکن، اندی وارهول، آلبرتو جاکومتی، ادوارد مونه، کمال‌الملک، بهمن محصص، ژازه طباطبایی، مارکو گریگوریان، محمود جوادی‌پور، احمد اسفندیاری، پیکاسو، ونگوگ، خوان میرو، مهدی سحابی و… است و به آثار پرتره این هنرمندان مدرن و معاصر اختصاص دارد که با جنبه‌های روانکاوانه به نمایش گذاشته شده‌اند. نمایشگاه «چشم در چشم» (پرتره در هنر مدرن و معاصر) با رویکردی پژوهشی سعی در کنکاش مضامین تصویری مرتبط با پرتره دارد که از ۱۵ مهر ماه در موزه هنرهای معاصر برپا شده و به دلیل استقبال بی نظیر علاقه‌مندان، دانشجویان و هنرمندان حوزه هنرهای تجسمی با اعلام نادره رضایی معاون هنری وزارت فرهنگ تا پایان آذر ماه جاری تمدید شد. نادره رضایی در باره این نمایشگاه گفت: نمایشگاه «چشم در چشم» با استقبال کم سابقه هنرمندان و علاقه‌مندان هنرهای تجسمی و گنجینه موزه هنرهای معاصر، روبه‌رو شده و به همین دلیل نمایشگاه را تا پایان آذر ماه تمدید می‌کنیم. معاون امور هنری افزود: در این روزها موزه هنرهای معاصر شاهد صف‌های طولانی مردم برای تماشای آثار پرتره گنجینه موزه است، امیدواریم با این تمدید علاقه‌مندان بیشتری فرصت داشته باشند تا با فراغت به موزه بیایند. برگزاری این نمایشگاه و تمدید آن فرصتی فراهم کرد تا با رییس موزه «ملک»درباره چرایی و دلایل استقبال از این نمایشگاه به گفت‌وگو بنشینیم.

رضا دبیری‌نژاد رییس موزه «ملک» نیز از صاحبنظرانی است که درباره دلایل استقبال اقشار مختلف جامعه از نمایشگاه اخیر موزه هنرهای معاصر تهران گفت: نباید ازنظر دور داشت که موزه در طول سال‌های گذشته، برنامه‌های مطلوبی از این دست کم نداشته است. در واقع اگر خاطره بلند مدتی نسبت به موزه هنرهای معاصر تهران داشته باشیم به یاد می‌آوریم که نه فقط درسال‌های دور که درسال‌های اخیر هم نمایشگاه‌هایی مانند هایپررئالیسم، کانسپتچوال آرت و… را برگزار کرد که هرکدام از این‌ها توانستند با اقبال مناسبی از سوی مخاطبان روبه‌رو شوند. اما به دلیل تعمیرات طولانی مدت، موزه ازسال ۱۳۹۷ تعطیل شد و بعد از آن هم کرونا، فعالیت‌های فرهنگی هنری را در سراسر کشور به حاشیه راند، این فترت طولانی باعث شد تا حالا که چنین نمایشگاهی برگزار شده است مردم بیشتر به سمت آن اشتیاق داشته باشند. امروز با نسل جدید دهه هشتاد و نود روبه‌رو هستیم که در دهه ۸۰ که موزه به برگزاری نمایشگاه‌های شاخص پرداخت حضور نداشتند و حالا دلشان می‌خواهد به تماشای گنجینه موزه بپردازند. ضمن این‌ که باید به این نکته توجه داشته باشیم موزه بعد از تغییر و روی کارآمدن دولت جدید، برنامه‌های خود را تغییر داده و ایجاد این تغییرات در رونق‌بخشی آن نقش زیادی ایفاد کرده است. نکته مهم‌تراین که نمایشگاه «چشم درچشم» را می‌توان متاثر از موج تبلیغاتی که رسانه‌ها، به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی در این ‌باره به راه انداخته‌اند دانست. این موج تحت‌تاثیر فضای مجازی و فعالان این حیطه به قدری پر رنگ شد که عامه مردم را هم ترغیب و کنجکاو کرد که به سراغ این نمایشگاه بروند. کما این که درهفته‌های اول افتتاحیه، نمایشگاه شلوغ نبود اما به یک باره که مردم متوجه شدند نمایشگاه دارد تمام می‌شود به سمت آن رفتند. اما در مجموع، باید در نظر داشت که همیشه هم حجم زیاد بازدیدکنندگان از موزه خوشحال‌کننده نیست. چرا که موزه دارای گنجایش و اندازه استانداردی است و باید مراقب بود که رفت و آمد بیش از حد بازدیدکنندگان به فضا و آثار نمایشگاه ضربه‌ای وارد نکند. با این ‌حال، همین که چنین نمایشگاهی باعث شده تا نسل جوان با آثار هنرمندان شاخص جهانی آشنا شوند خود به خود مهمترین دستاورد این رویداد قلمداد می‌شود. بعضی از مردم شاید کمتر امکان سفر به کشورهای دیگر و بازدید از آثار هنری برجسته مانند ونگوگ، اندی وارهول، پیکاسو و… را داشته باشند و این نمایشگاه فرصت دیدار با این آثار را در مقطعی کوتاه برای آنها فراهم کرده است.

رییس موزه «ملک» اضافه کرد: در روز جمعه‌ای که گذشت، موزه‌ سعدآباد ۱۷ هزار وردی داشته و به همان نسبت کاخ گلستان و نیاوران نیز با حجم زیادی از بازدیدکنندگان روبه‌رو بودند. این نشان می‌دهد حالا که تا حدودی التهابات اجتماعی سیاسی کاهش یافته است مردم می‌خواهند به زندگی عادی خود برگردند و این زندگی عادی در مکان‌های فرهنگی مثل شهرکتاب‌ها، گالری‌ها، موزه‌ها و حتی کافه‌ها بیشتر میسر می‌شود. از این‌ها گذشته، چنان که اشاره کردم، امروز با نسل جدیدی از هنردوستان مواجه هستیم که با شور و شوق به تماشای آثار هنری می‌روند و این هیجان را به دیگر لایه‌های جامعه که مردم عادی و شاید کمترآشنا با عرصه هنرهای تجسمی باشند سرایت می‌دهند.