پگاه زارعی – «مهیار عیار» سریال تلویزیونی به کارگردانی سید جمال سیدحاتمی، نویسندگی محمدرضا محمدی‌نیکو و تهیه‌کنندگی بهروز مفید است که از ۳ آذر ماه امسال هر شب ساعت ۲۰ و ۳۰ دقیقه از شبکه سه سیما پخش می‌شود. خط داستانی این سریال تلویزیونی در دوران صفویه و در شهرهای یزد و اصفهان روی می‌دهد و تلفیقی از ماجراهای اجتماعی، تاریخی و فرهنگی آن دوران را به تصویر می‌کشد. کامران تفتی، متین ستوده، بهنام تشکر، سیامک صفری، صفا آقاجانی، رامین ناصرنصیر، آتش تقی‌پور و… از جمله بازیگرانی هستند که در این سریال تلویزیونی نقش‌آفرینی کرده‌اند. با تهیه کننده این سریال گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

«مهیار عیار» خیلی دیر به آنتن رسید، مشکل چه بود؟
واقعیتش این است که سریال روند خوبی از نظر تولید پشت سر گذاشت و زمان فیلمبرداری ما از ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۲ بود و تا ۲۸ اسفند ماه ۱۴۰۲ و در این مقطع توانستیم ۱۳ قسمت تاریخی را به پایان برسانیم که در جای خودش به نظرم اتفاق مناسبی بود اما درباره اینکه چرا دیر روی آنتن رفت بیشترش به وضعیت کنداکتور سازمان صداوسیما بر می‌گردد که یک تولیداتی داشت و تقدم و تأخرهای که اتفاق افتاد؛ بحث و مشکل خیلی خاصی که مانع رفتن این سریال روی آنتن شود، نبود.

چه شد که دوران صفویه و چه شد که داستان «مهیار عیار» انتخاب شد؟
همانطور که می‌دانید دوران صفویه از مقاطع مهمی در دوره تاریخی کشورمان است؛ امپراتوری صفویه حدود نزدیک به ۳۰۰ سال دوام داشت و این باعث شده بود که هم ما از نظر قدرت سیاسی حرفی برای گفتن داشته باشیم و سرحدات گسترده مرزی در اختیار داشته باشیم و هم از آن سو یک دوره تمدنی داشته باشیم که در آن شاهد رشد اقتصادی خوبی در کشور بودیم و محل عبور و مرور کاروان‌های تجاری از غرب و شرق به سمت کشورمان بود و جاده ابریشم هم از رونق بسیاری برخوردار بود. نساجی ایران نیز حرفی برای گفتن در صحنه بین‌المللی داشت و همچنین در زمینه‌های معماری آثار بسیار فاخری خلق شد و  همه این‌ها دلیلی بود که ما این مقطع را برای سریال انتخاب بکنیم. چون داستان‌هایی نظیر داستان‌های جوانمردی و عیاری را دوست داشتم و برایم جذابیت داشت ضمن اینکه تجربه این کار را در کارنامه خودم نداشتم و چون بیشتر تجربه کارهایی با موضوع اجتماعی داشتم، زمانی که طرح این سریال از طریق سیما فیلم و در حقیقت طراح آن آقای نیکو به من ارجاع شد، استقبال کردم. این تجربه برایم تجربه خوبی بود و وقتی این طرح این داستان مطرح شد صرفا یک داستان عیاری بود که مخاطب را درگیر می‌کرد. من دو پیشنهاد برای نویسندگان داشتم یکی اینکه مقطع صفویه را انتخاب کنیم چون بتوانیم در کنار این داستان گویی به طور زیر پوستی دوره تمدنی خودمان هم در مقطع صفویه به نمایش بگذاریم و این بدون اینکه در حقیقت از داستان اصلی ما را منحرف کند و کمک می‌کرد که نسل جدید ما با شرایط آن موقع و شکوفایی اقتصادی آن زمان هم آشنا ‌شود. به همین دلیل این پیشنهاد با استقبال نویسندگان و متعاقبش سیما‌فیلم هم روبرو شد که خوشبختانه بستر اصلی داستان قرار گرفت. در کنار آن هم دو شخصیت مثل حکیم و شاهک هم به مجموعه اضافه شد که هم حرفی برای جوان‌ها داشته باشد و هم در کنارش حکیم داستان که شاگرد شیخ بهایی است به بهانه آن نقدی به شرایط فرهنگی آن زمان وارد کرده باشیم. شیخ بهایی در آن مقطع تاثیر بسیاری در شکوفایی شرایط فرهنگی کشور داشت و حکیم ما در حقیقت چون شاگرد او است، توانستیم بدون این که مستقیم سراغ شیخ بهایی رفته باشیم، به بعضی از مباحث این چنینی بپردازیم.

دغدغه خودتان از اینکه تهیه‌کنندگی این اثر را پذیرفتید، چه بود؟
داستان سریال «مهیار عیار» داستان آشنایی برای مخاطب است و همه ما یک حس نوستالژی نسبت به این گونه داستان‌ها داریم و از زبان پدرها و مادربزرگ‌های خودمان به نحوی داستان‌های عیارها را شنیده‌ایم و به نظرم این آشنایی به داستان عیارها و جوانمردی‌هایی که اتفاق می‌افتد همواره برای مردم ما داستان‌های قابل شنیدن و با جذابیت خاص بود. این معیار خوبی بود که اگر ما سراغ مقطعی از گذشته رفتیم، با توجه به این داستان‌های آشنا دست به انتخاب بزنیم.

بازخورد مخاطبان از بازی کامران تفتی به چه صورت بود؟
کامران تفتی با علاقه‌مندی زیادی کار را انجام داد و فکر می‌کنم که به خوبی از عهده شخصیتش برآمد و توانست کاراکتر یک عیار را به نمایش بگذارد، بر اساس صحبت‌هایی که در گوشه و کنار داشتم نیز حس می‌کنم که مخاطب هم از انتخاب ایشان راضی بود.

با چه چالش‌هایی در تهیه این اثر رو به رو شدید؟
به شدت از نظر بودجه در محدودیت بودیم. البته نمی‌گویم بودجه پاسخگو نبود اما اگر کوچکترین اشتباهی پیش می‌آمد برای ما ایجاد مشکل می‌کرد. کاملاً توانستیم اقتصادی عمل بکنیم خب این باعث می‌شد که ما دائم نگران باشیم و اگر کار به دلایلی به تعطیلی کشیده می‌شد می‌توانست مشکل اساسی برای ما ایجاد کند و به همین دلیل حتی سریال در تمام این ۳۶۵ روز کار خودش را یک روز هم تعطیل نکرد. در سال ۱۴۰۱ در جامعه یک قهر و آشتی‌هایی وجود داشت و برخی از بازیگران وارد فضای سریال تلویزیونی نمی‌شدند و این موضوع مشکلات خاص خودش را داشت که نمی‌خواهم خیلی وارد کالبد شکافی آن شوم، اما یکی از چالش‌های مهم ما بود که با تدبیر به سرانجام رسید.