مهدیه مالکی – رامین ناصرنصیر متولد سال ۱۳۵۱ در تهران فارغ‌التحصیل رشته تدوین از پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. وی به جز بازیگری، به کارگردانی، نویسندگی، و منشی‌گری صحنه نیز می‌پردازد و استاد دانشگاه می‌باشد. رامین ناصرنصیر کار تلویزیونی خود را از سال ۱۳۷۳ آغاز کرد و در این مدت در مجموعه‌های طنز تلویزیونی از جمله پلاک ۱۴، جنگ ۷۷، باجناغ‌ها، پشت کنکوری‌ها، و سه، پنج، دو ایفای نقش کرده ‌است. وی همچنین در مجموعه طنز قهوه تلخ نقش آقای بلوکات را به عهده داشت. رامین ناصرنصیر همچنین در چندین فیلم و سریال شبکه نمایش خانگی از جمله شهرزاد و شوخی کردم به هنرآفرینی پرداخته‌ است. او به غیر از کار هنری؛ به ترجمه از زبان انگلیسی (بیشتر) و زبان اسپانیایی (کمتر) نیز می‌پردازد. او زبان‌های فرانسوی، و ایتالیایی را نیز خوب می‌داند و اولین کتاب خود را در سال ۱۳۷۷ درباره یک نمایشنامه منتشر کرد. خاطرات جنگ خوک از آدولفو بیوئی کاسارس، دلبستگی‌ها از Rodrigo Hasbún، سمفونی درون بطری از Hugo Salcedo، با تو نان و پیاز از خوزه گواردولوپه خیمنس کورونادو، پابرهنه در پارک از نیل سایمون و مهان انقلاب از کاترین کوب از ترجمه‌های ناصرنصیر هستند که وارد بازار نشر شده است. به بهانه اکران فیلم سینمایی «پروین» که این بازیگر ایفاگر نقش ملک‌الشعرای بهار در آن است با وی گپ ‌و گفتی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

رامین ناصر نصیر بازیگر فیلم سینمایی«پروین» گفت: انبوهی شخصیت‌هایی فرهیخته در تاریخ ایران وجود دارند که متریال درجه یکی برای سینماست و پتانسیل بالایی برای قصه‌پردازی دارند.

بازیگر نقش ملک‌الشعرای بهار، درباره علت پذیرش این نقش گفت: من قبلا سابقه همکاری با آقای شریفی نیا (تهیه کننده) و محمدرضا ورزی (کارگردان) را داشتم به همین علت نسبت به کار هم آشنایی قبلی داشتیم. طبیعتا برای ایفای نقش در کارکترهای تاریخی در مرحله اول شبیه سازی اهمیت دارد چون تصاویری از این شخصیت‌ها موجود است که مخاطب نسبت به شمایل آنها سابقه ذهنی دارد بنابراین باید بازیگری انتخاب شود که شباهتی فیزیکی با کاراکتر فیلم دارد و این شباهت در همه نقش‌های تاریخی همچون پروین، دهخدا و ملک الشعرای بهار و… در نظر گرفته می‌شود. البته به نظرخودم شباهتی با ملک الشعرای بهار نداشتم حتی به جز خودم پیشنهادهای دیگری برای ایفای این نقش ارائه دادم ولی از نظر تهیه‌کننده و کارگردان شباهت لازم با کارکتر ملک‌الشعرای بهار را داشتم و بازی من را نزدیک به این شخصیت می‌دیدند.

وی در پاسخ به اینکه پیشنهاد بازی در نقش ملک‌الشعرای بهار برای شما جذاب بود یا خیر تصریح کرد؟ بله، برای من پرداختن به زندگی پروین اعتصامی و نقش ملک‌الشعرای بهار به عنوان یکی از چهره‌های شاخص ادبیات فارسی در قرن گذشته جذاب بود.

این بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به اینکه کدام وجه از شخصیت ملک‌الشعرای بهار در این فیلم برای شما جذاب بود اذعان داشت: ملک‌الشعرای بهار یک شخصیت چند وجهی است و علاوه بر شاعری در حوزه ادبیات فارسی، و نقد نیز تاثیرگذار بوده است. شخصیت آکادمیکی که ادبای برجسته‌ای همچون پروین اعتصامی را پرورش داده و در این فیلم به آن بخش از رابطه استاد- شاگردی ملک‌الشعرای بهار با پروین پرداخته شده و به نوعی پدر معنوی پروین اعتصامی و بزرگترین حامی او در عرصه ادبیات بوده تا جایی که دیوان پروین با حمایت او به چاپ رسید.

وی در پاسخ به اینکه آیا برای نزدیک شدن به نقش ملک الشعرای بهار مطالعاتی هم داشته‌اید خاطرنشان کرد: دل مشغولی‌ و مطالعات من در حوزه تاریخ و ادبیات است بنابراین با ملک‌الشعرای بهار بیگانه نبودم ولی برای این نقش سعی کردم دانسته ‌های خودم را از ملک‌الشعرای بهار گسترش دهم. البته که فیلم درباره «پروین اعتصامی» است و در این زمان محدود باید تمرکز روی شخصیت اصلی فیلم باشد و نمی‌توان خیلی به جزئیات افراد دیگر پرداخت در نتیجه به نقش‌های دیگر همچون بهار به صورت جزئی پرداخته نمی‌شود بلکه به آن بخش از شخصیت وی که مربوط به پروین اعتصامی است پرداخته شده است. بنابراین کاراکتری که ایفا کردم دارای پیچیدگی‌های شخصیتی نبود و بیشتر منش، کلمات و نوع روابط او اهمیت داشت.

ناصرنصیر در پاسخ به اینکه آیا با این وجه از شخصیت ملک‌الشعرای بهار احساس نزدیکی می‌کردید؟ گفت: بله از این وجه که آدمی ظریف و نکته‌بینی بود و طنز ظریفی در اظهارنظرها و تکه کلام‌هایش داشت.

وی درباره چالش‌هایی که در ایفای این نقش داشته اظهار کرد: چون سکانس‌های ملک‌الشعرای بهار محدود بود برایم اهمیت داشت که حق مطلب دراین فرصت محدود ادا شود.

ناصیرنصیر در پاسخ به اینکه این نقش به تجربه بازیگری شما چیزی افزود یا خیر، گفت: طبیعتا هر پروژه‌ای، تجربه تازه‌ برای بازیگر به همراه دارد که به بخش جدیدی از وجود خود دست پیدا می‌کند و این باعث می‌شود در پایان کار به اندوخته‌های بازیگر اضافه شود.

این بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به برخی از سکانس‌های‌ تلخ این فیلم اذعان داشت: برخی از لحظات فیلم همچون سکانس جدایی و فوت پروین اعتصامی لحظات تلخی بود.

ناصرنصیر ادامه داد: در سینمای ایران به چنین فیلم‌هایی کم پرداخته می‌شود در حالی که انبوهی از چنین شخصیت‌هایی در تاریخ ایران وجود دارد که متریال درجه یکی برای سینماست و پتانسیل بالایی برای قصه پردازی دارند.

وی در پایان افزود: کار فرهنگی حاصل دوراندیشی، نگاه بلند مدت و سیاست‌گذاری‌های درست است که باید در بالادست حوزه فرهنگ صورت بگیرد و قضیه فرهنگ تعطیل بردار نیست و دولت‌ها وظیفه دارند در این حوزه‌ها نیز همچون حوزه آموزش و درمان و… سرمایه گذاری کنند و در این برهه از زمان که استقبال از فیلم‌های طنز بیشتر است، چنین فیلم‌هایی نباید مورد غفلت قرار گیرد.