سمیه خاتونی– جشنواره بین‌المللی شعر فجر یکی از مهمترین جشنواره‌های ادبی و بزرگترین جایزه شعر در ایران است که از زمستان سال ۱۳۸۵ هر سال برگزار می‌شود. این رویداد توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با همکاری معاونت شعر و داستان در خانه کتاب ایران، تمامی مجموعه اشعار منتشر شده در طول سال را مورد بررسی قرار می‌دهند. این جشنواره پنج شنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ اختتامیه نوزدهمین دوره خود را در استان فارس برگزار کرد. داوران نوزدهمین دوره از جشنواره بین‌المللی شعر فجر، به بررسی و داوری اشعار در چهار بخش شعر کلاسیک، شعر نو، شعر محاوره و درباره شعر پرداختند و از برگزیدگان این دوره تقدیر کردند. امسال دبیر جشنواره شعر فجر فریبا یوسفی با رویکرد تمرکز زدایی از پایتخت، این رویداد را در استانهای مختلف ایران بندرعباس، یزد، شیراز و … برگزار کرد. در دبیرخانه این دوره از جشنواره، آثار متنوعی در چهار بخش بررسی شده است. در بخش شعر کلاسیک ۱۰۳۳ کتاب، در بخش شعرنو ۸۵۵ اثر، در بخش محاوره ۲۱۴ اثر و در بخش درباره شعر ۲۱۰ اثر، و در مجموع ۲،۱۷۴ عنوان کتاب مورد بررسی قرار گرفت و ۲۸ کتاب به عنوان نامزد به مرحله نهایی رسیدند و ۸ نامزد موفق شدند عنوان برگزیدگی و شایسته تقدیر را در این دوره از آن خود کنند.  خبرنگار صبا با برگزیده بخش کلاسیک، با موضوع کیفیت برگزاری مراسم و چالش‌های شاعران معاصر گفت‌وگویی داشت که در ادامه میخوانید.

مراسم اختتامیه چگونه گذشت؟

من از برگزاری جشنواره بسیار راضی بودم، بسیار برنامه شسته رفته و جامعی بود. از دبیر جشنواره خانم فریبا یوسفی و دست اندرکاران این رویداد که می‌دانم در طول این دروه زحمات زیادی کشیدند، تشکر می‌کنم. برگزاری رویدادی در این سطح به صورت بین‌المللی قطعا زحمات زیادی دارد.

 شما از کدام شهر و به چه صورت در مراسم حضور پیدا کردید.

من متولد زاهدان و ساکن قم هستم، از یک روز قبل به صورت زمینی و به همراه خانواده به شهر شیراز آمده بودیم. البته من از برنامه‌ریزی دوستانی که پرواز آمده بودند، مطلع نیستم. چون قرار بود به همراه خانواده در مراسم حضور داشته باشم با هزینه شخصی و  به همراه خانواده عازم شیراز شدیم.

 یکی از مهمترین کارکردهای جشنواره‌ها، دیدار تازه کردن شاعران با یکدیگر و فرصت تبادل اندیشه‌هاست. با این وصف آیا در خلال برگزاری این رویداد فرصتی داشتید که با شاعران نامزد شده دیگر، گپ و گفت و هم اندیشی مختصری داشته باشید.

فکر می‌کنم این دوره اقتضاعات خاص به خود را داشت، در خود مراسم بیشتر در خدمت میهمانان خارجی و فارسی زبان شاعر بودیم و به دلیل برنامه‌ریزی‌ها که با فشردگی انجام گرفت، خیر فرصت دیدار و… پیش نیامد. البته من با شرایط خاص خود در این جشنواره حضور داشتم اما می‌دانم که در این رویداد محافل شعری مختلفی را با عنوان بانوان شعر فجر، جوانان شعر فجر و… برگزار کرده بودند.

 نظرتان درباره حضور شاعران پیشکسوت فارسی زبان، در مراسم اختتامیه چه بود؟

من که قطعا از اشعارشان لذت بردم. به هرحال جشنواره بین‌المللی است و حضور شاعران فارسی زبان در این جشنواره لازم بود و این تمهید سبب شده که سطح این رویداد ارتقا یابد.

 انتظار شما بعد از اختتامیه این مراسم از مسئولان و تصمیم گیرندگان در حوزه شعر و ادب فارسی چیست؟

من بیش از آن که از جشنواره انتظار داشته باشم از خودم انتظار دارم که این مسیر در زندگی‌ام ادامه‌دار باشد. در آغاز راه هستم و امید دارم که اشعارم پخته‌تر شوند، این رویداد اولین گام بود تا اولین کتاب من در قالب یک مجموعه شعر دیده شوند.

قطعه‌ای شعر از کتاب «شبانماه» که از سروده‌های شماست را تقدیم مخاطبان روزنامه صبا کنید.

راه پیدا می‌شود، همراه پیدا می‌شود/ فرصت راهی شدن گه‌گاه پیدا می‌شود

خوش به حالم! هر سحر گم می‌شوم در آینه/ خوش به حالم! در بساطم آه پیدا می‌شود

می‌زنم بیرون از این شهر شب‌آشوب شلوغ/ می‌روم تا آن افق که ماه پیدا می‌شود

از دهاتی‌ها اگر گاهی بپرسم راه را/ شک ندارم جاده‌ای کوتاه پیدا می‌شود.

شک ندارم مقصد از جایی که هستم دور نیست/ شک ندارم منزل دلخواه پیدا می‌شود

سرزمینی که قیام نخل‌هاش از بندگی‌ست/ پای هر کوهش عبادتگاه پیدا می‌شود

لابلای سنگ‌ها تسبیح باران جاری است/ بین گل‌ها بوی بسم‌الله پیدا می‌شود

دلو را پایین می‌اندازم به امید خدا/ باز هم پیغمبری در چاه پیدا می‌شود