ندا حسنی – «لمندگان» واژۀ نو، متفاوت و کاملا ایرانی است که می توان به سه انسان دوپایی که به صورت شبانه روزی روی مبل و کاناپه لم داده‌اند، نسبت داد. سه لمنده‌ای که فقط حرف می‌زنند و می‌خورند و همه خلاقیت‌شان را به کار می‌برند که کارهای خود را به آسان‌ترین شکل انجام دهند. یکی به جای هرسه نفر فکر کند و یک خواب را همزمان هرسه ببینند، طوری که نیاز به نقل خواب نیز نباشد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ظهور پدیده‌ای به نام «هوش مصنوعی»، مشابه چنین دنیایی را در زندگی خیلی از افراد می‌توان مشاهده کرد. طوری که این لمندگی‌ها باعث بروز مشکلات جسمی، چاقی، کم تحرکی، مشکلات گوارشی و مانند آن می‌شوند. شاید بتوان «لمندگان» را تلنگری به زندگی ماشینی امروز دانست که به نوعی بشر این روزگار را گرفتار خود کرده است. در هرحال  این مجموعه با مثلثی از سه کمدین امیرکاظمی، محمدمعتضدی و مجید افشاری توانسته دقایق مفرحی را برای مخاطبش رقم بزند؛ هرچند که این دقایق گاه کسالت بار و حرص درآر می‌شوند و بیننده را در ابهام موضوعی فرو می‌برند اما حضور هنرمندان باسابقه و پیشکسوت به عنوان میهمان توانسته چنین کمبودهایی را جبران کند و بیننده را تا دقایق آخر ۴۵ دقیقه «لمندگان»، پای تلویزیون بنشاند. این ایده نو اول بار در ذهن خلاق نویسنده مجموعه مهدی علی‌میرزایی شکل گرفت، سعید مرادی تهیه‌کننده آن در موسسه سیمرغ و صادق بکتاشیان کارگردان آن است. در خلق این کمدی فانتزی یا سیتکام قابل قبول تلویزیونی عوامل فنی و بازیگران دیگری نقش داشته‌اند که در یک فوریت زمانی مجموعه‌ای ۴۰ قسمتی را از شبکه دو سیما روی آنتن می‌برند. هرچند که اطلاع رسانی درباره این سریال ضعف داشته ولی نباید از تیتراژ متفاوت آن توسط محراب مشهدیان با صدای سینا حجازی غافل شد. در ادامه گپ و گفت خبرنگار صبا با کارگردان این مجموعه را می‌خوانید.

چطور شد کارگردانی مجموعه «لمندگان» را پذیرفتید؟

در ابتدا پیشنهاد این کار از طرف مرکز سیمرغ به تهیه‌کنندگی سعید مرادی، به من شد. بعد از خواندن فیلمنامه، از فضای دوست داشتنی کار خوشم آمد و به نظرم نوع جدیدی از کمدی بود و البته فیلمنامه و ایده اولیه آن جذاب بود. بنابراین بعد از متمرکز شدن روی فیلمنامه، انتخاب بازیگران و عوامل آغاز شد. فیلمنامه اولیه توسط مهدی علی‌میرزایی نوشته شده بود که فیلمنامه بکر و خوبی بود که به سبک زندگی لمندگی، به شکل کمدی موقعیت یا سیتکام می‌پردازد.

دو نفر از بازیگران ثابت و اصلی شما از بین کمدین های استندآپ، انتخاب شده‌اند، این امر تعمدی بوده یا اتفاقی؟

برای انتخاب بازیگران این سه لمنده، بررسی‌های زیادی کردیم؛ برخی از کمدین‌های این رنج سنی، زیاد دیده شده بودند و برخی دیگر، کاراکترهای تکراری داشتند. براساس شناختی که از کاراکترهای فیلمنامه پیدا کردیم، به این نتیجه رسیدیم که چون این کاراکترها به سمت و سوی جدیدی رفته در نتیجه بهتر دانستیم از کمدین‌های کمتر شناخته شده استفاده کنیم.

آیا حضور بازیگران پیشکسوت و باسابقه در مجموعه به راحتی شکل گرفت؟

با توجه به رابطه‌ای که تهیه‌کننده و مدیر تولید با اغلب بازیگران داشتند، وقتی از حال و هوای قصه می‌گفتیم، مشتاق می‌شدند. جذابیت فضای کار به قدری بود که اگر با بازیگری برای حضور در آن، مطرح می‌شد و زمان او اجازه می‌داد، علاقه به حضور نشان می‌داد بنابراین در حضور بازیگران مد نظرمان مشکلی پیدا نکردیم.

فکر نمی‌کنید ساخت سریالی با این مضمون، تا حدودی به ویژه برای نسل نوجوان که ذاتاً زمینه لمندگی را دارند بد آموزی داشته باشد؟

[با لبخند] واقعیت این است که ما سعی کردیم از نسل جدید، بدآموزی نداشته باشیم! چون فضای جدید قدری متفاوت است. سعی کردیم شوخی‌های بکار رفته، تا جای ممکن مؤدبانه و به روز باشند. چون این سه جوان بلاهت دارند و باید رفتار و گفتارشان به شخصیت‌شان در قصه نزدیک باشد. استفاده از برخی کلمات و جملات گریز ناپذیر بود. ضمن اینکه اتفاقاً این مجموعه مورد استقبال گروه سنی نوجوان قرار گرفته که شاید متأسفانه به دلیل همذات پنداری این نسل با حال و هوای «لمندگان» باشد؛ از این رو ما برآن شده‌ایم که فصل دوم را با عنوان «جهندگان» بسازیم چه بسا به تعادل این قضیه کمک کند. درواقع نمایش اغراق آمیز این سبک زندگی، به نیت نقد آن صورت گرفته که طی روند سریال، چالش‌هایی برای لمنده‌ها ایجاد می‌شود تا از حالت خود خارج شده و به مرور زمان مورد انتقاد قرار گیرند. هر چند که درکل مانند فنر باز شده دوباره به شکل اولیه باز می‌گردند و همچنان حالت لمندگی خود را دارند، اما مخاطب متوجه اشکال کار لمنده‌ها و لزوم اصلاح سبک زندگی آن‌ها در ضمیر ناخودآگاه خود می شود.

با توجه به وجود شوخی‌ها و استفاده از برخی کلمات، مجموعه در زمان پخش، اصلاحیه نخورده است؟

در هر حال وجود مقداری اصلاحات بنابر نظر مدیرپخش وجود دارد ولی در اعمال این اصلاحات، با اغماض با سریال برخورد شد طوری که شوخی‌ها خراب نشوند. این روزها فیلمبرداری کار تمام شده و ما در مرحله تدوین، ویژوال یا جلوه‌های ویژه بصری، اصلاح رنگ، صدا گذاری و موسیقی هستیم که قرار است پخش آن در ۴۰ قسمت و تا قبل از آغاز ایام محرم به اتمام برسد.

آیا احیاناً فشردگی زمانی در کار شما اخلال ایجاد نکرد؟

رسانه ملی یا خود اداره سیمرغ رسالت ساخت سریال‌هایی با بودجه کم و زود بازده دارند. به همین جهت کل سریال در یک فشردگی زمانی، ضبط و ساخته شد. بالطبع اگر خود من زمان بیشتری برای ساخت داشتم، می‌توانستم کارهای بهتری در مجموعه انجام دهم و اتفاقات دیگری رقم بخورد. لیکن با توجه به موقعیت تعریف شده موجود که بودجه مشخصی برای آن درنظر گرفته شده، می‌بایست کار در زمان خاصی تولید می‌شد که طبیعتاً این مسأله در بازدهی کار بی تأثیر نبود. در این مدت همه بازیگران و عوامل با تمام توان خود در مجموعه حاضر شدند طوری که در زمان محدود بتوانند بهترین کیفیت را ارائه دهند.

در زمان فیلمبرداری، تا چند درصد طبق متن پیش رفتید و آیا بداهه‌پردازی داشتید؟

با توجه به فیلمنامه تصویب شده، باید طبق فیلمنامه پیش می‌رفتیم اما در بکارگیری شوخی‌ها تغییراتی انجام می‌شد و برخی شوخی‌ها به آنچه که در متن بود، اضافه شدند تا بامزه‌تر شوند. در این میان از خصوصیات فردی بازیگران و پرداختن به فیزیک آن‌ها مثل جواد افشاری  و علیرضا مسعودی نیز بهره بردیم.