پگاه زارعی- این روزها وضعیت هنرهای نمایشی استان‌ها با مشکلات جدی در حوزه مدیریت، بودجه و سیاست‌گذاری مواجه شده است. جشنواره‌های معتبر استانی و بین‌المللی که سابقه‌ای طولانی در ارتقای هنر تئاتر دارند، بدون منابع مالی مشخص و بدون چشم‌اندازی برای آینده و حتی بدون ارائه شیوه‌نامه و دستورالعملی از سوی وزارتخانه در وضعیت بلاتکلیفی قرار گرفته‌اند. این بحران نه ‌تنها ناشی از کمبود بودجه، بلکه حاصل تصمیمات مدیریتی نامنسجم و فقدان راهکارهای اجرایی است. ناهماهنگی در تخصیص اعتبارات، عدم توجه به مشکلات ساختاری انجمن‌های هنری و بی‌برنامگی در صدور فراخوان‌های جشنواره‌ای باعث شده که هنرمندان در سراسر کشور، به‌ویژه در استان‌های کم‌برخوردار، با چالش‌های جدی روبه‌رو شوند. همچنین نبود سیاست‌های حمایتی مشخص و فقدان برنامه‌ریزی کارآمد، نه‌تنها روند برگزاری جشنواره‌ها را مختل کرده، بلکه بسیاری از فعالان تئاتر را با مشکلات مالی و حقوقی مواجه ساخته است. برخی مجبور به تأمین هزینه‌های جشنواره از منابع شخصی شده‌اند، درحالی‌که انتظار می‌رفت وزارت فرهنگ با مدیریت صحیح و برنامه‌ریزی دقیق، این حوزه را سامان‌دهی کند. در چنین شرایطی، هنرهای نمایشی ایران نیازمند بازنگری جدی در سیاست‌گذاری، اصلاح فرآیندهای اجرایی و توجه بیشتر به خواسته‌های هنرمندان است تا از نابودی تدریجی این حوزه جلوگیری شود. به همین منظور با فاتح بادپروا، دبیر جشنواره مریوان و فعال هنری به گفت‌وگو پرداختیم. در ادامه با ما همراه باشید.

فاتح بادپروا، مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی استان کردستان و دبیر هفدهمین جشنواره تئاتر مریوان، نیز به وضعیت بحرانی مرکز هنرهای نمایشی پرداخت و از بی‌برنامگی‌های موجود در این حوزه انتقاد کرد. وی تأکید کرد که حرکت‌های فرهنگی باید مکمل یکدیگر باشند، اما در حال حاضر این مرکز بدون سرپرست اداره می‌شود و همین امر آسیب‌های جدی به برنامه‌ریزی‌های کلان و جشنواره‌های نمایشی وارد کرده است.

بادپروا با اشاره به اینکه مدیریت این مرکز نزدیک به چهار ماه بدون سرپرست بوده است، اظهار داشت: اتابک نادری، یکی از افراد خبره و باتجربه، از دل مرکز برخاسته است و سال‌ها در این حوزه مسئولیت داشته، اما پس از تغییرات مدیریتی، وضعیت مرکز نامعلوم باقی مانده است؛ اهمیت برنامه‌ریزی بلندمدت در حوزه فرهنگ و هنر نباید نادیده گرفته شود و این عدم توجه باعث سردرگمی هنرمندان و فعالان تئاتر شده است.

وی درباره مشکلات جشنواره‌های تئاتری، از جمله جشنواره فجر، جشنواره کودک، جشنواره عروسکی و جشنواره مریوان، گفت: برگزاری این رویدادها نیازمند برنامه‌ریزی منسجم و حمایت‌های مالی مناسب است. اما نه‌تنها برنامه‌ریزی کافی انجام نشده، بلکه بودجه‌های تخصیصی نیز ناچیز است. عدم تعیین مدیران و دبیران جشنواره‌ها باعث شده روند اجرایی این رویدادها متوقف شود، در حالی که این جشنواره‌ها باید از ماه‌ها قبل برنامه‌ریزی شوند.

بادپروا وضعیت بودجه‌ فرهنگی کشور را مورد انتقاد قرار داد و گفت: فرهنگ و هنر در کشور ما کمترین میزان بودجه را دریافت می‌کند. متأسفانه حتی همان بودجه اندک نیز به درستی به شهرستان‌ها و استان‌ها تخصیص نمی‌یابد.

وی تأکید کرد که هنر تئاتر نیازمند سرمایه‌گذاری است و بی‌توجهی به آن باعث رکود در این بخش شده است.

وی با اشاره به عملکرد نادره رضایی، معاون هنری وزارت فرهنگ، گفت: خانم رضایی فردی جسور و باتجربه است، اما تعلل در انتخاب مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی جای تعجب دارد. امیدوارم انتخاب مدیر جدید براساس شایستگی و تجربه صورت گیرد، نه براساس تصمیمات غیرکارشناسی. وی تأکید کرد که مدیرکل این حوزه باید دغدغه‌های هنر تئاتر را بشناسد و سابقه کاری در این زمینه داشته باشد تا بتواند مشکلات این حوزه را حل کند.

بادپروا در پایان با ابراز نگرانی از وضعیت کنونی تئاتر ایران گفت: امروز قطار نیمه‌جان تئاتر کشور از حرکت افتاده و همه ما از آن پیاده شده‌ایم.

وی از مسئولان فرهنگی کشور درخواست کرد که توجه بیشتری به زیرساخت‌های هنر نمایش داشته باشند تا مسیر تعالی و پیشرفت این هنر در سطح ملی و بین‌المللی حفظ شود.