امید صدیق ،مدیر روابط‌ عمومی معاونت رسانه‌ای وزارت فرهنگ در یادداشتی که در اختیار روزنامه صبا قرار داده به حمله رژیم کودک کش صهیونی به کشور عزیزمان واکنش نشانه داده و درباره نقش رسانه‌ها در این دوران نوشته است.

امید صدیق در این یادداشت نوشته است:

کشورعزیزمان ایران در شرایط ویژه‌ای است؛ در معرض تجاوزی ناجوانمردانه. بخشی از این هجوم و پیکار دشمن سفاک و کودک‌کش، جنگ با موشک و پهباد است؛ زمین جنگی دیگر، اما درفضایی متفاوت قرار دارد؛ در رسانه. جایی که این یورش فیزیکی، معنا و «روایت» می‌شود. اینجاست که نقش و اهمیت رسانه‌ها و حتا در درجه‌ای دیگر کارگزاران روابط عمومی نمود دارد؛  مقابله با «پیوست رسانه‌ای» تجاوز دشمن. زمین این بازی جنگ روایت‌ها است؛ راوی، رسانه. این جنگ و زمین بازی خصوصا در عصر شبکه‌های اجتماعی و انسان-رسانه‌ها سخت‌تر و دشوارتر است. حال سئوال اینجا است که ما به عنوان اصحاب رسانه و حتا در گامی بالاتر به عنوان شهروند عادی چه باید بکنیم؟

شاید مهم‌ترین بخش موضوع -به اعتقاد من- این باشد که اول نسبت به زمین این بازی روشنگری کنیم. نخست باید بدانیم که بخشی از جنگ، پیوست رسانه‌ای جنگ است و بخشی از دفاع، پیوست رسانه‌ای آن. ما اهالی رسانه، قسمتی حیاتی از این جنگ هستیم؛ جایی که افکار عمومی، ملی و بین‌المللی، ناظر تحولات است. باید جنایت‌های جنگی را افشا کرد؛ خصوصا از دست رفتن کودکان، زنان و مردم عادی که قربانیان این جنایت‌ها می‌شوند.

نقش‌آفرینی صحیح رسانه زمانی است که «روایت ایران»، روایت مسئولانه و دقیق رسانه ایرانی، بازتاب ظلم، جور و ترور دشمن، روایت مسلط  و شکل‌دهنده به افکار عمومی باشد.

روایتی که اجازه رشد روایت‌ها و داستان‌های جعلی را ندهد و در این میان باید تلاش کنیم «روایت اول» را نقل کنیم.

«راوی اول» بودن، با رعایت اصل صحت و دقت و فدانکردن سرعت به دو اصل دیگر باید دستورالعامل رسانه‌ای آن هم در این دوره پرشتاب رسانه‌ای باشد؛ هر چند دشوار. روایت اول جریان‌ساز است و اجازه اخبار جعلی را نمی‎‌دهد.

روایت ایران، باید همبستگی، وحدت، همدلی وهمراهی را در خود داشته باشد.

هر چقدر اهمیت رسانه بیشتر باشد، جمیع این ویژگی‌ها باید پر رنگ‌تر باشد. در این میان، روزنامه‌ها هر چند پاره‌ای نقش‌ها را دیگر واگذار کرده‌اند، خصوصا در این شرایط ویژه، اما برخی نقش‌های آن‌ها همچنان کلیدی و منحصر به فرد است. روایت جنایت‌ها، داستان زندگی‌هایی که این دشمن متخاصم می گیرد، یک شاعر، یک ورزشکار، یک مربی، یک مهماندار هواپیما، یک روزنامه‌نگار باید به جزئیات گفته شود.

روزنامه‌نگاری ما، در این جنگ رسانه‎ای، نباید از«خلق امید» غافل شود؛ امید نیروی محرک گذر از این شرایط برای مردم، برای افکار عمومی است.